خلاصه ماشینی:
"هر سال در نقاط مختلف دنیا تعداد زیادی از مردم بر سر رسیدن به خواسته و آرمان خود کشته می‌شوند؛ حکومت‌های دیکتاتوری گاه دست به قتل عام هموطنان خود می‌زنند تا همچنان بر قدرت باقی بمانند،و البته بسیاری از مردم نیز برای دفاع از کشورشان در بربر حملات متجاوزان بیگانه، جان می‌بازند.
در اوج درگیری‌ها،هنگامی که تمامی راه‌های زمینی برای رسیدن به شهر بنغازی توسط نیروهای حکومتی لیبی مسدود شده بود،تعداد زیادی از عکاسان و خبرنگاران موفق شدند از راه دریا،خود را به ساحل این شهر،که از آن با عنوان پایتخت شورش یاد می‌شود،برسانند و فاجعهء در حال وقوع را پوشش دهند.
ان،نیوزویک، نیویورک تایمز و تعداد کثیری مجله و روزنامه معتبر دیگر همکاری داشت و برای آنها عکس و یادداشت تهیه می‌کرد؛ تا پیش از کشته شدن فجیع در لیبی،در نیویورک ساکن بود و به عنوان یکی از عکاسان ارشد آژانس عکاسی گتی ایمجز نیز، در این بنگاه مشغول به کار بود.
اگرچه تیم از ذهنی خلاق در به تصویر کشیدن مسائل روزمره برخوردار بود و حتی،علاوه بر عکاسی،یک نمایشگاه پوستر هم برگزار کرده بود،لیکن شاید بیش از هرچیز شهرت خود را مدیون ساخت مستندهای درخشان،به یاد ماندنی و جسورانه‌اش دربارهء جنگ باشد؛به عنوان مثال،تیم به مدت هشت سال برای زندگی به افریقا رفت تا از اوضاع کشورهای افریقایی گزارش و مستند تهیه کند.
قطعا فقدان این دو هنرمند عکاس در دنیای عکاسی خبری به وضوح حس خواهد شد،اگرچه هنوز دولت‌ها نتوانسته‌اند برای حفاظت از جان خبرنگاران و عکاسان جنگی،به راه حلی کارآمد دست یابند،و البته لزوم این حفاظت نیز روز به روز بیش‌تر احساس می‌شود."
(
, 
, 
)
