خلاصه ماشینی:
"براساس بررسیهای سازمانهای بین المللی،در حال حاضر زمین بدون تردید ظرفیت بالقوه تهیه مواد غذایی کافی حتی برای بیش از جمعیت موجود جهان را داراست،لیکن رشد و توسعه نابرابر کشورها سبب شده است که دنیا در حال حاضر از نظر تغذیه در شرایط بحرانی قرار گیرد و تعداد بیشماری از مردم جهان با درجات مختلفی دچار سوء تغذیه شوند و ناامنی غذایی در برخی از کشورها تشدید گردد.
متأسفانه کل ضایعات این محصول به این مرحله ختم نمیشود، بلکه به علت ضعفهای موجود در کشور در زمینه صنایع غذایی،ناتوانی عمده در حلقه نهایی استفاده این محصول چشمگیرتر است؛براساس برآوردههای انجام شده حدود 03 درصد از نان مصرفی کشور عملا به مصرف نمیرسد و دور ریخته میشود؛چنانچه روشهای درست و اصولی در این زمینه به کار رود از اتلاف این ماده غذایی به میزان چشمگیری کاسته میشود و مبالغ کلانی ارز که هر ساله بناگزیر برای تأمین نیازهای مصرفی از کشور خارج میگردد،صرفهجویی خواهد شد،خصوصا که دولت بجز مبالغ فوق، سالانه مبالغ کلانی هم برای تثبیت قیمت نان میپردازد.
بتوانیم اقدامات و سرمایهگذاریهای لازم در توسعه اراضی جدید آبی را از طریق بهبود افزایش بهرهوری از آب موجود در استحصال آبهای جدید و استفاده از آنها در کشاورزی،توسعه عملیات مهندسی آب و خاک، توسعه تحقیقات و آموزش و ترویج کشاورزی،توسعه مکانیزاسیون صحیح و استفاده از تکنولوژیهای برتر، ایجاد نظامهای بهرهوری مناسب،کاهش ضایعات از طریق توسعه صنایع نگهداری و تبدیلی کشاورزی و تأمین اعتبارات لازم برای تولیدکنندگان بموقع انجام دهیم کشور قادر خواهد بود نیاز مواد غذایی اساسی خود را تأمین کند که این سرمایهگذاریها یعنی هزاران میلیارد ریال و چندین میلیارد دلار وگرنه اگر افزایش جمعیت همراه با افزایش تولید نباشد نتیجه آن فقر،قحطی،گرسنگی و نهایتا تباهی خواهد بود."