چکیده:
در پژوهش حاضر، متغیرهای مختلفی از جمله ضروریات روسیه در روند سیاست داخلی این کشور، به ویژه در زمینه اقتصادی، محورهای اصلی روابط روسیه و ایران، اهداف پنهان روسیه در باج گیری از غرب در زمینه ممانعت از استقرار موشک های بالستیک در چک و لهستان، و همکاری های هسته ای با ایران، مورد بررسی قرار می گیرد. از این منظر برای تمهید پشتوانه نظری این پژوهش که در چارچوب نظریه نئورئالیسم و نئولیبرالیسم به آن اشاره خواهد شد، به بیان روابط ایران و روسیه، واکنش های احتمالی روسیه در برابر برنامه هسته ای ایران و اهداف همکاری های ایران با روسیه، پرداخته خواهد شد.
خلاصه ماشینی:
"برتری ماهیت ژئوپلتیک بر ماهیت ژئواکونومیک روابط دو کشور در ارتباط با حضور و اهداف سیاست خارجی روسیه در خاورمیانه، نگرشها و تحلیلهای متفاوتی وجود دارد که میتوان آنها را در قالب دو رهیافت امنیتی و سیاسی تقسیمبندی نمود و از سوی دیگر با در نظر گرفتن وجوه اشتراک داخلی و رویکرد خارجی، اهداف منطقهای و بینالمللی، میتوان در نگاهی دقیقتر علل فعالتر شدن سیاست خاورمیانهای این کشور و مخصوصا در ارتباط با ایران را در چهار گزینه رویارویی با یکجانبهگرایی آمریکا، دستیابی به نقش بین المللی به عنوان قدرتی جهانی، گسترش روابط اقتصادی با سایر کشورها و تأثیر بر مسلمانان روسیه که دو وجه اول بر سایر موارد در روابط بین ایران و روسیه برتری داشته است، جستوجو کرد، ولی به دلیل وجود روابط سیاسی فی مابین، گسترش روابط اقتصادی، تأثیر چندانی بر بهبود کامل روابط نداشته است.
طی چند سال اخیر روابط روسیه و غرب به طور همزمان متضمن دو فرآیند متعارض بوده است: الف) همکاری در برخی از عرصهها مانند همکاریهای اقتصادی دوجانبه و در برخی از مسائل مهم بینالمللی مرتبط با امنیت جهانی (روسیه به عنوان یکی از اعضای دائم شورای امنیت و همچنین یکی از اعضای هشت کشور صنعتی، خود را برای ایفای نقش به عنوان قدرت بزرگ نسبت به مسائل مرتبط با امنیت جهانی متعهد میداند و از این نظر ناگزیر به برخی همکاریها با سایر اعضای این نهادهای بینالمللی میباشد)."