خلاصه ماشینی:
"فارابی که کاملا از روح نوافلاطونی آن فیلسوف یونانی-مصری-که در منابع عربی به نادرست با ارسطو یکی دانسته شده بود-متأثر بود،در آثار مهم خود مثل المدینة الفاضلة و السیاسة المدنیة،طرح متافیزیکی دقیقی را بنیان نهاد که در آن مفاهیم قرآنی آفرینش،حاکمیت خدا در این جهان و سرنوشت روح پس از مرگ در فضایی کاملا بدیع شرح داده شدهاند.
شایان ذکر است که به رغم جایگاه برجسته فارابی به منزله نخستین واضع نظام در تاریخ فلسفه اسلامی و پیشگامی او در زمینه منطق و فلسه سیاسی،در عصر ما توجه کمی به او شده است.
متأسفانه مرحوم ابراهیم مدکور در اثر استادانه خود درباره منطق ارسطویی در سنت عربی که در 4391 چاپ شده تنها ذکری گذرا از فارابی به میان آورده،به خاطر این حقیقت که از بسیاری از آثار منطقی و شروح او بر قسمتهای مختلف ارغنون چنانکه او بدرستی اشاره کرده،تنها بخشهایی ناقص باقی مانده است.
1بنابراین او به سبب نگارش رسالهای بینظیر در شمارش علوم احصاء العلوم و نیز رسالهای استادانه در فلسفه افلاطون و ارسطو،در ما بعد الطبیعه و سیاست السیاسة المدنیة و رساله سیره الفاضلة و رساله المدینة الفاضلة که این تذکره نویس آن را بهترین رساله فارابی میداند،مورد ستایش قرار گرفته است.
در منابع بعدی اشاراتی به رفتن فارابی به دمشق شده است که در آنجا به کار باغبانی اشتغال داشت و سپس به بغداد رفت و وقت خود را صرف مطالعه زبان عربی نمود که آن را نمیدانست، گرچه گفته شده که او در زبان ترکی و بسیاری زبانهای دیگر استاد بود3."