چکیده:
از اقدامات ناقض قواعد عرفی و قراردادی بین المللی دولتهای اشغالگر در زمان اشغال، انتقال اتباع خود به سرزمینهای اشغالی و اخراج سکنه اصلی این سرزمینهاست.ارتکاب این عمل مضافبر اشغال،نتایجی پرمخاطره درجهت نهادینه کردن پدیده اشغال بههمراه دارد.این اقدام علاوهبر آثار انسانی ناشی از بیخانمانی آوارگان که زمینه شهرکسازی برای اسکان اتباع دولت اشغالگر را فراهم میآورد،ممانعت ساکنین اصلی از اجرای حق تعیین سرنوشت خود در سرزمینهایشان را سبب میشود.اعمال اسرائیل در دهههای اخیر علیه مردم فلسطین نهتنها ناقض ماده 49 کنوانسیون چهارم ژنو و بسیاری از قواعد و مقررات بین المللی و قطعنامههای سازمان ملل متحد بوده است بلکه ارتکاب جرم جنگی اسرائیل را محرز میکند.باتوجهبه تکرار ارتکاب جرم،حقوق بنیادین بشری در سرزمینهای اشغالی بطور مستمر درحال نقض است و جرم مزبور تهدیدی مداوم علیه صلح و امنیت بین المللی بشمار میرود.
خلاصه ماشینی:
"منشور دادگاه نظامی بین المللی نورنبرگ در سال 5491،در مادهء 6 خود تصریح کرد که اخراج جمعیت غیرنظامی برای کار اجباری یا هر هدف دیگر به خارج یا در داخل سرزمین اشغالی بهمنزله نقض قوانین و عرفهای جنگ و نوعی جنایت جنگی محسوب میشود Charter of the International Military Tribunal,London,8 August) (1945.
اهمیت این ممنوعیت باعث شد در اساسنامهء دیوان بین المللی کیفری مصوب 8991 هم مورد توجه قرار گیرد و اساسنامهء مزبور هم در شق 7 قسمت الف بند 2 از مادهء 8،که به بیان موارد نقض فاحش کنوانسیونهای ژنو میپردازد،و هم در شق 8 قسمت ب بند 2 از مادهء 8،که بهبیان سایر موارد نقض قوانین و عرفهای جنگ میپردازد،«اخراج یا انتقال تمام یا بخشی از جمعیت سرزمین اشغالی در داخل یا خارج این سرزمین»را جنایت جنگی میداند.
همچنین آرای بسیاری از محاکم ملی کشورهای مختلف دراینخصوص صادر شده است که ازجمله آنها میتوان به موارد زیر اشاره کرد: در سال 9491 دادگاهی در هلند در قضیهء Netherladns,Spelial Court of)Zimmerman (Cassation,Zimmerman case,Judgment of 21 Nov. 1949 رای داد که اخراج غیرنظامیان سرزمین اشغالی یک جنایت جنگی است.
براساس اسناد فوق سکنه سرزمینهای اشغالی بدون هیچگونه حمایت حقوقی بین المللی بهحال خود رها نشدهاند و این وظیفه قدرت اشغالگر است که اولا وضعیت اشغال را بهعنوان یک وضعیت موقت و کوتاهمدت بداند و ثانیا درطور دوران موقت اشغال نیابتا از طرف مردم تحت اشغال اقداماتی درجهت رفاه و منافع این مردم اعمال کند(بند 6 ماده 94 کنوانسیون چهارم ژنو)."