چکیده:
مقاله حاضر دو هدف عمده را در مورد اقتصاد ایران دنبال می کند. هدف اول، بررسی فرضیه وجود پایداری و یا ماندگاری تورم و هدف دوم، طراحی یک قاعده سیاست پولی با استفاده از تئوری کنترل بهینه است. نتایج بررسی پایداری تورم با روش های مختلف نشان می دهد که تورم در اقتصاد ایران پایدار است. بنابراین در اجرای سیاست پولی، می بایست اثرات کوتاه مدت و بلندمدت آن در نظر گرفته شود. در این رابطه ترکیبی از دو هدف رشد اقتصادی و نرخ تورم در چارچوب یک قاعده بهینه پولی، طراحی و تلاش می شود تا با تعیین رشد بهینه متغیر حجم نقدینگی، تابع زیان سیاست گذار حداقل شود. این موضوع از آن جهت دارای اهمیت است که سیاست گذار پولی میتواند با انبساط پولی، رشد اقتصادی را در کوتاه مدت افزایش دهد، ولی تورش تورمی بالاتر و رشد بلندمدت پایین را بپذیرد، یا با انقباض پولی منافعی به شکل کاهش تورم و رشد بلندمدت را در مقابل پرداخت هزینه کاهش رشد اقتصادی کوتاه مدت حاصل کند. بنابراین توازن میان منافع و هزینه های دستیابی به تورم مورد هدف با در نظر گرفتن ثبات تولید، وظیفه خطیر سیاست گذار پولی است.
This research follows two aims in case of the Iranian economy. First، study of the presence of inflation persistency، and second، looking for an optimal monetary policy rule. Results show that inflation in the economy of Iran is persistent، in which، short-term and long-term effects of monetary policy should be considered. For this purpose، a loss function for the central bank with arguments of inflation، output gap and the money supply growth، subject to the demand and Phillips curves، is minimized.
The importance of this issue is that by expansionary monetary policy، the economic growth in the short-term can be increased with high inflation bias. On the other hand، by contraction monetary policy، benefits gained in the form of inflation reduction at the cost of lower short-term growth. Therefore، balancing among costs and benefits of inflation targeting policy with regard to the output stability is crucial، as it is optimal for the central bank to allow for a high degree of policy gradualism or money supply smoothing.
خلاصه ماشینی:
با توجه به نکات فوق مشاهده ميشود که در صورت پايدار بودن تورم در اقتصاد ايران، انتخاب اهداف و ابزارهاي پولي در اجراي سياست پولي بسيار مشکل ميشود، زيرا در اين شرايط سياستهاي انبساطي اگرچه در کوتاهمدت ممکن است به رشد اقتصادي منجر ميشوند.
به عبارت ديگر در شرايط سال 85 و با فرض ايجاد ثبات تورم در سطح مورد نظر (12% π =) و با توجه به وضعيت متغير شکاف توليد (6/2%- = yt)، درآمد ارزي نفت و نرخ ارز حقيقي و همچنين با در نظر گرفتن اثرات شرايط پايداري تورم در تنظيم سياست پولي (وجود تورم با شش وقفه در قاعدهی پولي)، نرخ رشد بهينهي بلندمدت حجم پول ميبايست به 23 درصد کاهش يابد.
8- خلاصه و نتیجهگیری با توجه به بررسي پايداري تورم و برآورد ضرايب معادلات نرخ تورم و شکاف توليد و همچنين نتايج تجربي قاعدهی بهينه در بخشهاي قبل، در تنظيم رشد حجم پول به عنوان ابزار سياست پولي ميبايست به نکات زير توجه شود: 1- بررسي پايداري تورم با روشهاي مختلف نشان داد که تورم در اقتصاد ايران پايدار است.
به عبارت ديگر در اقتصاد ايران ايجاد ثبات در تورم و افزايش توليد (روش پولي هدفگذاري تورم انعطاف پذير) نيازمند اجراي يک سياست پولي انقباضي تدريجي است بهطوريکه ميبايست رشد حجم پول در يک فرآيند تدريجي به مقدار بهينه بلندمدت خود کاهش يابد.