چکیده:
در عصر انفجار اطلاعات،همبستگی مستقیمی میان تولید علم و زیست شرافتمندانه وجود دارد.آیات متعدد قرآن،از جمله پنچ آیهی نخست سورهی علق،آیهی 28 سورهی فاطر، آیهی 269 سورهی بقره،آیهی 9 سورهی زمر،آیهی 11 مجادله و...و احادیث متعدد از پیامبر گرامی اسلام (ص)و ائمهی معصومین(ع)،مبین و مؤید ارزش زاید الوصف مقام دانش، متعلم و دانشمند(استاد)هستند. از دیدگاه آیات قرآن و احادیث، راههای متعددی برای ابراز احترام و محبت نسبت به استاد وجود دارد که برخی از مهمترین آنها عبارتاند از: 1.ارج نهادن به مقام استاد؛2.تواضع و فروتنی در برابر استاد؛3.رعایت آداب سخن و گفتن و رفتار با استاد؛ 2L4.چشم پوشی از برخی اشتباهات احتمالی استاد.
خلاصه ماشینی:
"آیت الله حسن زاده آملی این نکته را از قول استاد بزرگوارش،الهی قمشهای،دربارهی خودشان چنین نقل کرده است: «شبی بعد از درس به من بشارت داد و فرمود:تو در راه علم خیر میبینی.
امیر مؤمنان علی(ع)،دربارهی نحوه سلوک و رفتار با عالم(استاد) چنین توصیه میفرماید:«از جمله حقوق عالم این است که از او زیاد نپرسی و جامهاش نگیری و چون بر او وارد شوی و گروهی نزد او بودند،به همه سلام کنی و او را نزد آنها به تحیت مخصوص گردانی،مقابلش بنشینی و پشت سرش منشینی،چشمک مزنی، با دست اشاره مکنی،پرگویی مکنی ک ه فلانی و فلانی بر خلاف نظر او چنین گفتهاند و از زیادی مجالستش دلتنگ مشوی.
در این صورت،مراد حضرت علی(ع)در پاسخ به کسی که مسئلهی پیچیدهای سؤال کرد،فرمود: «برای ک سب دانش و تفقه بپرس،نه برای گیج کردن و آزار رساندن؛و بدان نادانی که در پی آموختن است،به دانا میماند و دانایی که در پی چیزی جز هدایت است، چون نادان است» معصوم این است که فرد متعلم فقط باید در مقابل و روبهروی عالم بنشیند و حق نشستن در سمت راست یا چپ و یا پشت سر او را ندارد.
در مورد تعبیر لمن طلبتم منه العلم نیز علامه مجلسی میفرماید:مراد معصوم آن است که متعلم باید،هم در زمان متعلم و هم در تمام زمانهای پسین،فروتن باشد و بر این اساس است که واژهی«جبارین» در حدیث را به«متکبرین»تفسیر مینماید و قسمت پایانی حدیث،یعنی فیذهب باطلکم بحقکم را چنین تفسیر میکند: «تکبر شما نسبت به حقتان-علم شما- ممکن است یکی از نتایج سه گانه را در پی داشته باشد: پ یا علمی نزد شما باقی نماند."