چکیده:
اقدامات حفاظتی تقسیم شد.در مجموع 87/59 درصد از مساحت کل استان مستعد توسعهء بیشتر،12/083 درصد نیازمند بازسازی و 0/513 نیازمند اقدامات حفاظتی شناسایی شد.
خلاصه ماشینی:
"جدول شماره(6):نتایج حاصل از اولویتبندی برای توسعه (به تصویر صفحه مراجعه شود) تحلیل یافتهها: همان طور که در جدول شماره 6 آمد،122 شبکه از مجموع 947 شبکه مستعد توسعه در استان،به دلایل مختلف به صورت غیر قابل توسعه،یا اولویت آخر توسعه هستند که در قسمت زیر تشریح میشوند: 36 شبکه مربوط به مناطق زیر نظر مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست است که با توجه به ارزشهای بالای طبیعی این مناطق از لحاظ وجود گونههای با ارزش گیاهی و جانوری،چشماندازهای طبیعی زیبا و زیستگاههای منحصر به فرد زیادی را در جذب اکوتوریسم به استان داراست و میباید از هرگونه توسعه در این مناطق اجتناب کرده و در مناطق حاشیهای نیز توسعه با احتیاط و متناسب صورت بگیرد.
2 شبکه N20 و S9 نیز که به ترتیب در برگیرندهء شهرهای همدان و ملایر هستند،با وجود آسیبپذیری پایین بوم شناختی،به دلیل تمرکز جمعیت،ساخت و سازهای بیرویه،گسترش شهرها روی زمینهای مستعد کشاورزی،گسترش بیرویهء صنایع و آلودگیهای منتج از آنها دارای ضرایب تخریب بالا بوده و در طبقهء نیازمند اقدامات حفاظتی قرار میگیرند که این امر بخوبی نشان دهندهء نقش تعیین کننده و مؤثر انسان در تخریب اکوسیستمهای طبیعی است.
03 شبکه در کل استان دارای تراکم فیزیولوژیک بالاتر از 01 هستند که با بررسی ضرایب تخریب و کد نهایی تخریب این شبکهها مشخص میشود که همه آنها در محدودهء مناطق نیازمند بازسازی و نیازمند اقدامات حفاظتی قرار گرفته و به دلیل تراکم بالای جمعیت نسبت به زمینهای کشاورزی،مستعد توسعه بیشتر نیستند."