خلاصه ماشینی:
"اگرچه تظاهرات شاعرانه در دیالوگهای نمایش «در خانواده»چندان به چشم نمیخورد،ولی حتا در خارج از حیطهی گفتگوی آدمها نیز نویسنده نظیر چنین تعبیراتی دارد: «مادر یک آه بلند مثل پسرش و چفت در را همزمان میکشد.
چنانچه نمایشنامهی«در خانواده»را منتزع از شاعرانگی آثار پرهور بنگریم،قرابتی میان آن با برخی نمایشنامههای گروتسک و نیز نمایشنامهی سادیستی«درس»از یونسکو(که در آنجا نیز یکی از آدمهای داستان سر دیگری را میبرد)خواهیم دید،و این خود تلاشی است برای بیرون کشیدن گروتسک از انحصار سینما و ادبیات داستانی که امکانات بیشتری برای نمایش آن دارند.
از دیگر سو،این اثر،ولو بهشیوهی طنز،داستان فجیعی دارد،فاجعهای که درونمایهی بسیاری از آثار پرهور را تشکیل میدهد و برای منتقدان و تحلیلگران رهنمونی است بر تاثیر ناتورالیسم بر این اثر نمایشی.
این نگاه ناتورالیستی تا آنجا پیش میرودکه مشخصا در متن داستان صحبت از توارث و بهرهی هوشی ارثی بهمیان میآید و این در واقع علت العلل همهی وقایع و نقطهی آغاز پیرنگ (intrigue) داستانی است که فاجعه در آن بهصورت رفتوآمد بدن بی سر حضور دارد و یادگار خشونت در هیات سر بریده در پستو نگاه داشته میشود."