اندوه واره های مردادی ادب و هنر

"به انتظار کدام که... گیسوی ماه آشفته باشد و سینه ریزش ریخته باشد تا این سر ایوان. به انتظار کدام غروب پشت این دیوارهای سیاه... انار انار را می‌فشاری و انفجاری می‌شکفد از رگ‌ها رود کوچکی جاری‌ست و هر بهار تمام درختان بار انار دارند. دل‌آرا دل‌آرا ناقوس را بچرخان، ساعت از هزار گذشته‌ست و رفته است رود چشم هامان تا گرداب. دیگر، روز را نمی‌خوانیم شب را نمی‌توانیم ناقوس را بچرخان تا بدانیم زیر،کدام صفر باید بنشینیم."