چکیده:
یز ریشهای بودن عوامل نامبرده از حوزهء کاشان،کاهش تبعات مشکل یاد شده را باید در راههای نظیر کاهش زمینهای مزروعی و بستن برخی چاههای عمیق دشت«نیاسر»، کاهش کاشت گیاهانی که آب زیاد مصرف میکنند و متقابلا افزایش کاشت گیاهان خشکیپسند،تغذیهء آبهای زیرزمینی از سیلابها و با بستن سدهای زیرزمینی جستجو کرد.
خلاصه ماشینی:
"بسیاری ازاین مناطق در جهان به تنهایی شرایط خاص خود را دارند،در این میان حوزهء کاشان در جنوب غربی دشت کویر ایران بخاطر عوامل زیر دچار کمبود آبهای قابل بهرهبرداری است:تیپ آبوهوایی نیمهخشک با درجهء خشکی 01/6 در سیستم«دمارتن»،متوسط دمای سالیانه 7/03،متوسط بارندگی سالیانه mm 281/9،متوسط تبخیر سالیانه mm 468/8،ارتفاع متوسط رواناب mm 42/9،پوشش گیاهی ضعیف،استفاده 7/8%از حجم بارندگی در کشاورزی و خشکسالیهای شدید با ارتفاع بارندگی مساوی یا زیر mm 58 و با دورهء بازگشت 02 سال.
با توجه به مواردیکه تا حال اشاره کردیم و نیز باتوجه به اینکه تحقیقات سازمان هواشناسی جهانی نشان میدهد،بارانزدایی مصنوعی و بارور کردن ابرها(که با استفاده از ترکیبات شیمیایی صورت میگیرد)در مناطق خشک و نیمهخشک بهندرت به موقعیت میرسد و مقرون به صرفه نیست(6)و نیز با عنایت به این حقیقت که با توجه به بعد مسافت و ناهمواریهای عظیم بین منطقه کاشان و سرشاخههای رودهایی نظیر کارون و کرخه(8)تا آیندای نزدیک انتقال مستقیم آب میسر نخواهد بود، ظاهرا نتایج زیر غیرقابل اجتناب است: 1-امروزه علیرغم تأکید دولت بر گسترش کشاورزی و زمینهای (به تصویر صفحه مراجعه شود) (به تصویر صفحه مراجعه شود) مزروعی،نه تنها توسعهء این اراضی در حوزهء کاشان و حفر چاهها و مراکز بهرهبرداری جدید از آبهای زیرزمینی مجاز به نظر نمیرسد،بلکه توصیه میشود برای جلوگیری از وقوع بحران واقعی از کمبود آب در منطقه در برخی نواحی مانند دشت«نیاسر»طرح کاهش چاههای عمیق حفر شده به 3/2 یا نصف بررسی شود."