چکیده:
این مقاله تکامل مفهوم شهر اکولوژیک را بررسی میکند و نشان میدهد،چگونه این مفهوم میتواند با مباحثی از برنامهریزی شهری و توسعهء اقتصادی تا موضوعات عدالت اجتماعی ارتباط پیدا کند. چالش این مقاله تشویق«مردمسالاری»3محلی در زمینهای از پایداری است.
خلاصه ماشینی:
"از آن به بعد،این سازمان با دیگر سازمانها در بر کلی مشارکت کرد تا یک «خیابان آرام»9بسازند:بخشی از یک نهر آب را که 08 سال پیش پوشانده و دفن شده بود،احیا کنند،در خیابانها درختان میوه بکارند و محصول آنها را برداشت نمایند،گلخانههای خورشیدی طراحی کنند و بسازند،احکامی در خصوص انرژی تصویب کنند،یک خط اتوبوس عمومی ایجاد نمایند،دوچرخهسواری و پیادهروی را به جای استفاده از خودروهای شخصی ترویج دهند،ساخت یک آزادراه محلی را به تأخیر بیندازند یا احتمالا متوقف کنند و کنفرانسهایی در این زمینه و دیگر موضوعات وابسته برپا نمایند (ریجستر،4991).
* محققان دیگر،توسعهء اقتصادی محلی را با تملق کمتری توصیف میکنند و این بحث را مطرح مینماسند که در پاسخ به اولویتهای وامهای خارجی،تأکید اصلی سازمانهای توسعهء اشتراکی بر ایجاد فرصتهای محلی اشتغال است و کنترل محلی و تولید سرمایه در جوامع کم درآمد را از دست دادهاند(«سورپین»17 و«بتریج»276891).
اکولوژی اجتماعی،کنفدراسیونی از گروههای جامعه را در نظر دارد که با هم کار میکنند تا ارتباطات معنیدار،همکاری و خدمات عمومی را در فعالیتهای روزانهء حیات شهری برقرار کنند و یک مفهوم شهرگرایانه از شهروندی را پرورش دهند؛مفهومی که طبقه و موانع اقتصادی را کنار میزند تا خطراتی نظیر انحطاط اکولوژیکی در سطح سیاره یا تهدید هستهای را به بحث بگذارد.
در واقع،بسیاری از این مؤلفان استدلال میکنند که در میان جوامع امروزی،تنها برخی از جوامع اولیه که قرنها وجود داشتهاند،در حال حاضر تا حدودی پایدار هستند(گرچه دیگر جوامع،اخیرا اقدامات مؤثری برای رسیدن به پایداری جدید انجام دادهاند)."