خلاصه ماشینی:
"والتر بنیامین گفت با ظهور این تکنولوژی هنر از مرزهای نهادی و دیرپای خود رهایی یافت و بنابراین قداست و تجلی دیرین آن از میان رفت.
در واقع عکاسی و سینما به عنوان دو صورت جدید تکنولوژی در سایهی تکثیر انبوه،وحدت و بداعت اثر هنری را به کثرت و تعدد بدل ساخت.
ما در اینجا بحث خود را برای دو موضوع از موضوع مدرنیته مورد بحث هایدگر محدود میکنیم:یکی تکنولوژی مدرن و دیگری همگانی شدن هنر که در تکثیر مکانیکی انبوه فراهم میشود.
اما رفته رفته از دوران رنسانس این قداست در پی انسانی شدن و زمینی شدن به دنبال پرواز خدایان از میان رفت تا آنکه در سدهی نوزدهم ظهور تکنولوژی تکثیر انبوه در قالب دوربین عکاسی ضربهی کاری را بر پیکرهی این قداست متافیزیکی وارد کرد.
این هنر در حقیقت ضمن بهرهگیری از جدیدترین دستاوردهای تکنولوژیک،ذهنیت هنری را در قالب گشتل تکنولوژیک مجسم و تصویری نموده و با قرار دادن مجموعهیی از تصویرهای ثابت(سیاه و سفید یا رنگی)در کنار هم با سرعتی معین(42 عکس در ثانیه)با دست گاه خاصی به روی پرده میاندازد.
سینما و گونههای جدید آن یعنی صنعت ویدئو و کامپیوتر و دیسک نوری جامعهی بشری را آمادهی تجربهی دنیای تصویری جدید ساخته است که تا قبل از ظهور این هنر امکان تصور آن هم وجود نداشت.
میتوان گفت فیلم یکی از قدرتمندترین مظاهر تکنولوژی و هنر در میعاد گاهی واحد قرار میگیرند و برخوردی را به وجود میآورند که نقطهی پایان متافیزیک و آغاز یک تفکر است."