چکیده:
رشد روز افزون شهرها در کنار زندگی صنعتی، علاوه بر آسایش و راحتی برای انسان ها، باعث بروز مشکلات و معضلات جدیدی شده است. یکی از این مشکلات، معضل آلودگی هواست. اکثر افراد تصور می کنند آلودگی هوا صرفا در محیط های باز شهری گسترش یافته است، در حالی که در برخی موارد آلودگی هوای محیط های بسته، چندین برابر بیشتر از آلودگی محیط های باز اطراف است. با گسترش دسترسی به رایانه های شخصی در طی دو دهه اخیر، مدل سازی به عنوان راهکاری مفید و کارآمد در پیش بینی کیفیت هوای محیط های بسته مطرح شده است. یکی از مدل های مورد استفاده در این ارتباط، مدل IMPACT است که برای بررسی و ارزیابی سطح آلاینده ها در ساختمان های با ارزش میراث فرهنگی و موزه ها تنظیم شده است. در این مقاله در پی معرفی اختصاری این مدل، کاربرد آن در مدل سازی دو مورد از موزه های شهر تهران (موزه تنوع زیستی پردیسان و موزه فرش ایران)، مورد بررسی قرارگرفته است. نتایج به دست آمده از مدل سازی با مقادیر واقعی اندازه گیری شده مقایسه و تطابق خوبی با دقت بین 77 % الی 94 % نسبت به مقادیر واقعی مشاهده می شود. در گام بعدی با در نظر گرفتن راهکارهای اصلاحی، تلاش شده است تا میزان کاهش آلودگی ناشی از استفاده راهکارهای مختلف ارزیابی، و به عنوان راه حلی برای بهبود کیفیت هوای محیط های بسته مورد مطالعه و به تفکیک اثرگذاری بر هر یک از آلاینده ها مورد بررسی قرار گیرد. نتیجه این بررسی مبین دستیابی به بهترین وضعیت ممکن، در صورت استفاده همزمان از فرایند پالایش آلاینده و کاهش نرخ تعویض و تبادل هوا در محیط است.
خلاصه ماشینی:
"در گام بعدی با در نظر گرفتن راهکارهای اصلاحی،تلاش شده است تا میزان کاهش آلودگی ناشی از استفاده راهکارهای مختلف ارزیابی،و به عنوان راه حلی برای بهبود کیفیت هوای محیطهای بسته مورد مطالعه و به تفکیک اثرگذاری بر هریک از آلایندهها مورد بررسی قرار گیرد.
موزۀ پردیسان دارای سیستم گرمایش و سرمایش داخلی نیز است ولی از آنجایی که این سیستم به طور محدودی مورد استفاده قرار میگیرد و در کاهش غلظت آلایندههای محیطی نقشی ندارد، بنابراین فرض شده است که تعویض هوای موزه به صورت تهویه طبیعی صورت میگیرد.
یکی دیگر از خروجیهای این مدل جدولی است که نشاندهندۀ سرعت تهنشینی آلاینده برای مصالح مورد استفاده در ساختمان است و در نهایت نموداری که در سمت راست ترسیم میشود مبین تغییرات غلظت آلاینده در محیط داخل نسبت به بیرون در برابر نرخ تعویض و تبادل هوا است.
همانگونه که در جدول شمارۀ(6)نشان داده است مواردی از قبیل کاهش نرخ تبادل و تعویض هوا،استفاده از تهویۀ مکانیکی و فیلتر،افزایش سطح پوششهای جاذب آلاینده و مواردی از این قبیل میتواند در کاهش سطح آلودگی محیطهای بسته و بهبود کیفیت هوای موزۀ پردیسان مؤثر باشد.
به عنوان مثال اگر با تلاش زمینه ایجاد تغییراتی در ورودی تالار فرش،نرخ تعویض هوا در این محیط از 2 بار در ساعت به مقدار 1 بار در ساعت کاهش یابد یا از سیستم تهویه با همان مشخصات به کار رفته در موزه پردیسان استفاده شود،نتایج تجزیه و تحلیل مدل بدینگونه که در جدول شمارۀ(8)بیان شده است،خواهد بود."