محمد علی افراشته معرفی و نقد

"گرچه شهرت او به واسطه‌ی روزنامه نگاری و فعالیت‌هایی سیاسی‌اشدر زمان خودش است،اما رویدادهای سیاسی و کار در روزنامه‌ی فکاهی«چلنگر»درفاصله‌ی 1329 تا 1332 باعث می‌شود تا استعداد افراشته در داستان نویسی نمودارشود،با این‌که این دو عامل باعث می‌شود قصه‌هایش از ساختار و عناصر لازمه درداستان گاهی دور بماند،در هر حال،نمی‌توان در زمینه‌ی داستان از نام وی به سادگیگذشت. نثر شتاب‌زده وگاهی انشایی،پرداختن بیش از حد به مسایل سیاسی به‌طور آشکار(که داستان را بهشکل مقاله یا مقامه نزدیک می‌کند)طنزی نیش‌دار و مستقیم،به کارگیری شکلمحاوره‌ای و گاهی عامیانه که برگرفته از زبان اجتماع و مردم زمانه‌ی خویش است،پرهیزاز فرمالیسم،شعار زدگی و شفقت‌گرایی از ویژگی‌های داستان‌های افراشته است. (در اثبات این مدعا،نمایش‌نامه‌های افراشته و سایر نمایش‌نامه نویسان گیلانی را در نظر باید گرفت)در تمامی قصه‌هایافراشته(که گاهی قصه‌واره و طرح هستند و عناصر و انسجام داستان کامل را ندارند)بهخوبی تاثیر«طنز»چخوف دیده می‌شود. اما افراشته در داستان‌هایش سخت اجتماعی است و به زبان مردم ازدرد مردم می‌نویسد."