چکیده:
این مقاله بر آن است تا با بررسی معرفت دیداری از دیدگاه قرآن به بررسی دلایل عدم توجه به واقعنمایی در آثار هنری اسلامی بپردازد و نشان دهد نگرش غالب بر تفکر در این مورد یعنی قصد هنرمند مسلمان در به تصویر کشیدن عالم مثال که ریشه در تعبیر حکمای مسلمان از مفهوم ایده افلاطونی و جوهر ارسطویی میباشد نداشته و در بطن قرآن هیچ گاه قرائتی ازاین نوع نگاه به جهان محسوس وجود ندارد.بلکه نگاه خاص هنرمند مسلمان به عالم ناشی از تفاوت مفهوم نهفته در اثر هنری و اهمیت یافتن مفهوم آفرینش،خلق و پژوهشگری در نزد اوست.
خلاصه ماشینی:
تأویلی نو از معرفت دیداری مسلمانان سید افشین محمودی* چکیده این مقاله بر آن است تا با بررسی معرفت دیداری از دیدگاه قرآن به بررسی دلایل عدم توجه به واقعنمایی در آثار هنری اسلامی بپردازد و نشان دهد نگرش غالب بر تفکر در این مورد یعنی قصد هنرمند مسلمان در به تصویر کشیدن عالم مثال که ریشه در تعبیر حکمای مسلمان از مفهوم ایده افلاطونی و جوهر ارسطویی میباشد نداشته و در بطن قرآن هیچ گاه قرائتی ازاین نوع نگاه به جهان محسوس وجود ندارد.
از سوی دیگر مهمترین منبع اصلی آموزهای اسلامی یعنی قرآن نیز در بسیاری از موارد به مسئله دیدن و آموزههای دیداری توجه نموده (*)کارشناسی ارشد معماری دانشگاه یزد در این زمینه نظرگاههای بیشماری را مطرح ساخته است.
تصویر 1:ساختار چشم از یک کتاب پزشکی (به تصویر صفحه مراجعه شود) در اندیشه او گونهای خودپایندگی فکری و استقلال رای است که آدمی را به سرچشمهی معرفت راهبری میکند و بر طبق این رویکرد باید هرچیزی را به محک انتقادی سنجید31و این اولین گام در پایهگذاری نوعی تفکر انسانی به شمار میرود و مسئله حضور انسان متفکر و مبتنی بر عقل را نوید میدهد.
12 در این نظرگاه نیز گرچه ارسطو نوعی شخصیت برای هنرمند به عنوان ابداعگر در امور ابداع اثر هنری قائل میشود ولی دو مسئله قابل ذکر این است که در مرحلهی اول ارسطو در حکمت عملی خود برای افراد دارای این حکمت مسئله توجه به ذات امور را قائل نیست.