چکیده:
بافان اندک است،درحالیکه عامل مشارکت در بهبود روابط کار و تولید و در نتیجه، کیفیت فرش اثر مثبت دارد.پایگاه اجتماعی قالیبافان در منطقه نیز بسیار نازل بوده و باعث عدم استقبال نیروهای با استعداد و نخبه و توانمند در این عرصه شده است. صنعت فرش از دیرباز تاکنون در بین ترکمنها رونق داشته،اما در طی سالهای اخیر دچار رکود محسوسی،بویژه در ابعاد کیفی شده است.این اتفاق،نه تنها خسارات مادی بر جای گذاشته،بلکه یکی از زمینههای اصلی ایجاد اشتغال در این منطقه نیز کم رنگ شده است.هدف از این تحقیق،شناخت و تحلیل علل اقتصادی-اجتماعی افت کیفیت فرش ترکمن است،تا با استفاده از نتایج آن،متولیان امر بتوانند با برنامهریزی موثرتر،از ادامه کاهش کیفیت فرش ترکمن جلوگیری نمایند.تحقیق از نوع توصیفی- تحلیلی بوده و براساس روش کتابخانهای-میدانی انجام گرفته است.تعداد نمونهها نیز با استفاده از روش نمونهگیری طبقهبندی براساس میانگین و فرمول مربوطه،237 مورد برآورد شد.اطلاعات میدانی،از طریق پرسشنامه محقق ساخته جمعآوری شد.متغیر اصلی مورد مطالعه،نحوه آموزش،نوع مشارکت،پایگاه اجتماعی،روابط کار و تولید انتخاب و ارزیابی گردید.نتایج حاصله نشان میدهد،اکثر قریب به اتفاق افراد قالیباف به روش دستمزدی قالی میبافند؛روشی که عمدتا به کمیت توجه دارد،تا به کیفیت.آموزش مهارت قالیبافی به روش سنتی در این منطقه غالب است.این در حالی است که این روش جوابگوی نیازهای جدید در قلمرو صنعت فرش ترکمن نیست.مشارکت بین قالی
خلاصه ماشینی:
"اگرچه این روند نزولی در صادرات فرش ترکمن،ناشی از شرایط کلی حاکم بر صادرات فرش دستباف کشور است،اما تحولات به وجود آمده در روابط اجتماعی کار در نظام تولید فرش ترکمن و رونق سیستم دستمزدیبافی و گسترش سهم درآمد حاصل از فرشبافی در اقتصاد خانوارهای فقیر و فاقد سرمایه روستایی،کاهش کیفیت فرش ترکمن را به دنبال داشته است(برای مطالعه بیشتر:ج،سارلی،اراز محمد،6731)؛چنانکه در حال حاضر از نظر رنگرزی فرش ترکمن ایران در شرایط نامناسب بوده،با گذشته قابل قیاس نیست.
در واقع،آنچنانکه از اطلاعات مندرج در جدول شماره«1»برمیآید،اغلب قالیبافان نسبت به محیط کار،درآمد قالیبافی و همچنین؛ شیوه دستمزدیبافی رضایت کافی ندارند،به همین علت،این امر باعث میشود که انگیزه لازم برای بالا بردن کیفیت فرش را نداشته،فرد به صورت تکراری و بدون انگیزه کار را انجام دهد و به دنبال رعایت هرچه بیشتر و بهتر اصول حرفهای در خود کار نباشد.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) میزان ضریب همبستگی به دست آمده از متغیرهای آموزش و میزان کارآیی مراجع آموزش،میزان مهارت بافنده،سطح مهارت مربیان و کیفیت فرش(چلهفرش،پرداخت فرش،ثبات رنگ،کیفیت رنگبندی و اصول طراحی)بهطور متوسط 0/13 برآورد شده است؛که نشان میدهد این تأثیر،مستقیم و مثبت بوده و از آنجا که این آموزش،اغلب به صورت شفاهی و از نظر کیفیت در سطح پایینی قرار دارد تأثیر منفی بر کیفیت فرش دارد.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) جمعبندی و نتیجهگیری: نتایج این تحقیق نشان میدهد:بیش از 98/1 درصد بافندگان فرش ترکمن از حرفه خود رضایت اندکی داشتهاند."