چکیده:
در دامنهء 0/58 تا 0/83 قرار دارد.بنابراین ام.سی.ام.آی-3،یک آزمون معتبر است و میتوان از آن برای تشخیص اختلالات شخصیت و نشانگان بالینی استفاده کرد. هدف از این مطالعه بررسی روایی تشخیصی مقیاسهای ام.سی.ام.آی-3(میلون،1994) در یک جمعیت ایرانی است.روایی تشخیصی مقیاسهای ام.سی.ام.آی-3 در نمونهای شامل 283 بیمار روحی،روانی بررسی شد.با استفاده از خصیصههای عامل(شیوع، حساسیت و ویژگی)توانهای پیشبینی(مثبت،منفی و کل)24 مقیاس ام.سی.ام.آی-3 محاسبه گردید.نتایج نشاندهندهء روایی تشخیصی بسیار خوب تمام مقیاسها بود.یافتهها نشان میدهند،مقیاسهای ام.سی.ام.آی-3 توان پیشبینی مثبت، منفی و کل بالایی دارند.توان پیشبینی مثبت مقیاسها در دامنهء 0/92 تا 0/98،توان پیشبینی منفی مقیاسها از 0/93 تا 0/99 است،همچنین توان تشخیص کل تمام مقیاسها
خلاصه ماشینی:
"با محاسبهء خصیصههای عامل مشخص شده است که توان پیشبینی مثبت مقیاسها بسیار ضعیف است و در مورد اختلالات شخصیت از دامنهء 0/00 تا 0/23 میباشد.
آی-3 و پیشنهاد رتزلاف(6991)برای انجام مطالعات دیگر در خصوص روایی تشخیصی مقیاسهای این آزمون،میلون،دیویس و میلون،(7991)و هسو1(2002)دو مطالعه در آمریکا انجام دادند که نشاندهندهء افزایش چشمگیر خصیصههای عامل(بیش از سهبرابر)برای تمامت مقیاسها است.
پایایی مقیاسها در مطالعهء هنجاریابی آزمون با فاصلهء زمانی 5 تا 41 روز از دامنهء 0/28(مقیاس بدنمایی)تا 0/69(اختلال شبه جسمی)با متوسط 0/09 برای تمام مقیاسها گزارش شده است(کریگ و اولسان، 8991).
همچنین در این مطالعه،پایایی آزمون از طریق روش همسانی درونی محاسبه شده است و ضریب آلفای مقیاسها در دامنهء 0/58(وابستگی به الکل)تا 0/79(اختلال استرس پس از ضربه)به دست آمده است.
به منظور یکسانسازی روش و افزایش دقت تشخیص،علایم مشخصه و ملاکهای اصلی تشخیص هر اختلال از کتاب راهنمای آماری و تشخیصی اختلالات روانی و نظریهء میلون استخراج شد و به صورت مکتوب در اختیار هر یک از متخصصان بالینی گذاشته شد.
آی-3 با یکدیگر مقایسه گردید و با استفاده از این فراوانیها، خصیصههای عامل(شیوع،حساسیت،ویژگی،توان پیشبینی مثبت،توان پیشبینی منفی و توان تشخیصی کل)تمام مقیاسها محاسبه گردید.
پژوهشگر با اطلاع از ضعفها و کاستهای مطالعهء میلون (4991)با اتخاذ تمهیدات لازم برای برطرف کردن این ضعفها،این مطالعه را انجام داده است و همانطور که نتایج نشان میدهند،ضرایب روایی تشخیصی به طور قابل توجهی افزایش یافتند.
بنابراین با توجه به نتایج این مطالعه و مطالعهء میلون،دیویس و میلون(7991)و هسو(2002)،با استناد به دلایل رتزلاف(6991)به احتمال قوی، مطالعهء رواسازی میلون(4991)ضعیف بوده است و آزمون از روایی تشخیصی خوبی بهرهمند است."