خلاصه ماشینی:
"اما درخلال این تلاشها،کسی هم بود که بی هیچ ادعایی،خود را صاحب واقعی(حد اقل 130 اثر)از مجموعهمیدانست،درحالیکه جرأت و یا حتی جسارتی برای پیگیری اموالش نداشت و تنها در یکی دو جا گفته بود حالاکه دست ما به اموالمان نمیرسد،پس چه بهتر در یک مکان مناسب مثل موزه هنرهای معاصر نگهداری شود.
به هر رو این سؤال پیش میآید که چه کسانی محق هستند برای تملک این آثار؟آیا موزهها که میراثدار تلقیمیشوند،آیا مدیران دولتی که قدرت دارند،آیا مجموعهداران خصوصی که پول دارند،آیا شرکت مزایدهگذار کهاموال،در ثبت وی میباشد،و یا آن مجموعهدار مال باختهایی که زمانی ثروتش سر به آسمان میگذاشت اما اکنونتقریبا نه آهی در بساط دارد و نه جسارتی برای برکشیدن یک آه!؟ حال از آنجا که صاحب این قلم اهل تحقیق و تفحص در اموال خصوصی و عمومی مردم نیست و بالطبع ازمشروعیت و حلال و حرام اموال هیچ کس از جمله خاندان لاجوردی خبردار نیست،تنها با یک نگاه دورادور،صاحب واقعی این آثار را خانواده مذکور میداند."