بلایای جنگیدن (یادداشتی بر نقاشی های بهرنگ صمدزادگان در گالری گلستان) معرفی و نقد

"این ادرار آیا به سیاست‌های گستاخانه‌ای برمی‌گردد که تباهی را با تباهیلاپوشانی می‌کند؟آیا نوعی عدم اطمینان نسبت به ضایعه بودن یا ضایعه نبودن جنگ است؟درهر حال بعد تازه،زمانی می‌تواند محتوای اثر را به تردیدی در ذهن مخاطب تبدیل کند که تنوعیاین‌چنین در دو لایه به چشم نخورد. گویی نقاش دو ایده و دو زاویه دید را دخال یک اثر می‌کند(به تصویر صفحه مراجعه شود) کسی جز من اینجا نیست که اگرچه به نظر هردو منفی است امادو لحن متفاوت را باهم به مخاطبگوشزد می‌کند،که با این توصیفانسجام ذهن مخاطب در برخورد با اثردچار خلل می‌شود،این اما در اثریدیگر با عنوان«ندبه:پرده یکم:سرود کهنه اشغال»منسجم می‌شود. و در نگاهی دیگرتردیدهای عامیانه در افغانستان،نسبت به ورود نظامیان غریبه را توضیح می‌دهد که هم جنگ وهم زیبایی انسانی را در یک عمل انتحار آمیز به زیر سؤال می‌برد،در اثر«کسی جز من این‌جانیست»چهره دو سرباز با حالتی همسان در زیر نقوش تزئینی پنهان می‌شود و مرغ پراکنده‌ای کهاز سوئی یادآور یکی از آثار اروزکو است به شکل تابلوئی پائین پای دو سرباز به چشم می‌خورد."