چکیده:
از مسائل اختلافی در میان فقها،مسألهی نکاح مرد مسلمان با زن اهل کتاب(یهودی و مسیحی)میباشد،که از مجموع آرا و فتاوی در کتابهای فقیهان شیعه میتوان به 6 نظر رسید.پارهای از فقها،چنین عقدی را مطلقا حرام و در مقابل عدهای دیگر آن را مطلقا جائز میدانند.برخی دیگر قائل به تفصیل میان نکاح موقت با دائم شده،اولی را جائز و دومی را حرام میدانند و گروهی دیگر نیز آن را در حالت اختیار مطلقا حرام و در حالت اضطرار مطلقا جایز میدانند. از سخنان و گفتههای فقیهان شیعه برمیآید که علت اصلی اختلاف در آرا و فتاوی، اختلاف در برداشت از آیات قرآنی و به ویژه مسألهی نسخ در قرآن و همچنین وجود اخبار و روایتهای مختلف میباشد. با نگرشی به آیات قرآنی و میزان دلالت آنها و همچنین بررسی دقیق اخبار و روایتها میتوان به این نتیجه رسید که هیچ دلیل محکمی در کتابهای فقهی مبنی بر عدم جواز نکاح مرد مسلمان با زن اهل کتاب وجود ندارد و باید با فقیهانی همآهنگ شد که آنرا به طور مطلق جایز میدانند.
خلاصه ماشینی:
"قبل از هرچیز باید دانست که یهودیان،گرچه دانشمندان،زاهدان و عابدان خویش را به مثابهی ارباب خویش انتخاب کردند،اما هیچ شاهدی وجود ندارد که آنها را به عنوان آفریدگان یا معبود خویش برگزیده باشد بلکه به شهادت احادیث معصومین(ع) (طبری الامامی،815،مجلسی،همان،98/9،طبرسی،مجمع البیان،34/5)و گفتار صریح بزرگان (طباطبایی،همان،542/9،امام خمینی،همان 692/3،فخر رازی،همان 73/61)؛یهودیان احبار و راهبان را مطاع مطلق دانسته،همه دستورهای آنان را بدون چون و چرا و حتی در صورتی که مخالف دین خدا بود،اطاعت میکردند و این اطاعت گرچه نحوهای شرک است اما این (1)-در تأیید این نظر میتوان به موارد دیگری نیز اشاره کرد از جمله در خصوص شأن نزول آیهی 181 سوره آل عمران (الذین قالو ان الله فقیر و نحن اغنیا) برخی قائل شدهاند که این عقیده تنها مختص به فنحاص بن عازورا بوده است اما چون بقیه یهود هم در مقابل این اظهار نظر سکوت کرده و به نوعی به آن رضایت داشتهاند آیه به صورت جمع ذکر شده است اضافه بر این موارد متعددی در خصوص شان نزول آیات قرآن وجود دارد که قائل تنها یک نفر یا چند نفر میباشند،حال آنکه آیه به صورت جمع آمده است(امینی،عبد الحسین،الغدیر،بیروت، دار کتب العربی،7931،ج 3 ص 361) (2)- «اتخذوا احبارهم و رهبانهم اربابا من دون الله و المسیح ابن مریم و ما امروا الا لیعبدوا الها واحد لا اله الا هو سبحانه عما یشرکون» شرک با شرک عبادی یا ذاتی که معنای اصطلاحی و رایج در قرآن میباشد،بسیار متفاوت است الف-4-2)دلایل مشرک نبودن عموم اهل کتاب مراجعه به کتب مقدس اهل کتاب بیانگر آکنده بودن آن از آیات و فقرات توحیدی و تبیینکننده انواع مظاهر توحید از جمله انسان بودن و فرزند انسان بودن عیسی(ع) پیامبر و برگزیده خدا بودن آن حضرت،دعوت کردن به سوی خدا و آنکه عیسی(ع) تشویقکننده مردم به سوی پرستش خدا میباشد."