چکیده:
از باورهای ویژة شیعیان، اعتقاد به رجعت و حیات مجدد افراد و گروههای خاص در پایان تاریخ و ظهور امام زمان( است. رجعت، باوری است که مخالفان، با پرسشها و شبههها فراوانی درصدد مخدوش جلوه دادن آن بر آمدهاند؛ از این رو برای اثبات و تقویت باورداشت رجعت و نیز برای پاسخگویی به شبههها و سؤالات مخالفان، پژوهش دربارة رجعت ضروری است. از سوی دیگر، برای جامعه زنان که نیمی از جمعیت انسانی را تشکیل میدهند نیز پرسشهایی مطرح است از جمله این که آیا زنان در رجعت، هنگام قیام امام زمان( و تشکیل حکومت جهانی مهدوی، مشارکت دارند؟ این نوشتار درصدد پاسخگویی به سؤالهای فوق، با تمرکز بر نقش زنان میباشد:
خلاصه ماشینی:
"این آیه، نشانگر فراگیر بودن رجعت در هر زمان و مکان است، و در آن، امتهای مؤمن خاص و کافر خاص در هر زمان و مکانی که بودند ـ چه زن و چه مرد ـ با شرایط مساوی، براساس حکمت و قدرت بینهایت الهی، زنده شده و به دنیا برمیگردند، تا مؤمنان (زن و مرد) از وعدة الهی خرسند شوند و از کافران انتقام بگیرند.
طبق آنچه امام رضا( فرمود، به دست میآید که در امتهای گذشته رجعت بوده است و در این رخداد مهم هم زن و هم مرد حضور داشتهاند 3 و در زمان ظهور نیز با رجعت زنان و مردان، این واقعه ادامه پیدا میکند و این، امری است که دربارة همة انسانهای مؤمن خاص و کفار خاص اجرا میشود.
» 2 فصل دوم هدف رجعت یکی از سؤالاتی که در بحث رجعت مطرح میشود، این است که چرا باید عدهای از انسانها ـ اعم از خوب و بد ـ قبل از قیامت و در دوران ظهور حضرت امام مهدی( به دنیا برگردند؟ رجعت چه اهمیتی دارد که معصومان( تا این مقدار در روایات، ادعیه، و زیارات بر آن تأکید کردهاند، تا حدی که بعضی از علما و بزرگان دین، رجعت را از ضروریات مذهب شیعه برشمردهاند؟ رجعت به دنیا، تنها به اذن و ارادة الهی قابل تحقق است و چون همة افعال خدای حکیم، از روی حکمت است، رجعت نیز دارای حکمت خواهد بود."