خلاصه ماشینی:
"در این سال بدنبال ظهور یک حالت تورمی و ترقی قیمتهاو عدم تعادل موازنه پرداختها و کمبود ارزی کشور برنامه تثبیت اقتصادی ازطرف دولت تصویب و بموقع اجرا گذارده شد از سال 1335 که دریافتهایارزی و کمکهای بلا عوض و وامهای خارجی در حال افزایش بود فشار تورمیو سیاست دروازههای باز برای اقتصاد کشور قابل تحمل بود لیکن از سال 1338ببعد که آهنگ دریافتهای ارزی از صنعت نفت بکندی گرائید و میزاندریافتهای ارزی ناشی از کمک و وامهای خارجی تقلیل یافت سیاست آزادیمطلق واردات دیگر قابل نبود.
نظر باینکه اقتصاد کشور قادر بحمل چنین رقمی نبود لذا در برنامهتثبیت اقتصادی میزان اعتبارات بانکی برای سالهای 1339 و 1340سالی 3/000/ ملیون ریال در نظر گرفته شد و باین منظور مقرر گردید کهاز بدهی خالص دولت و دستگاههای دولتی ببانک ملی ایران در سال 13392/000 ملیون ریال در سال 1340-2/500/ ملیون ریال کاسته گردد.
فزایش حجم سپردهها و پسانداز(درصد) اسفند 1339بهاسنفد 1338\اسفند 1340بهاسفند 1339\اسفند 1341بهاسفند 1340 پسانداز مردم نزد بانکها 1,14\8,27\8,44 سپردههای مدتدار خصوصی 8,1\2,22\5,69 ماخذ:ترازنامه سال 1341 بانک مرکزی ایران بطوریکه از جدول فوق برمیآید از سال 1339 ببعد میزان پساندازو سپردهها بطور قابل ملاحظهای افزایش یافته است و لیکن نباید تصور کرد کهاین افزایش کلا بر اثر ترقی نرخ بهره بوده است بلکه بر اثر رکود و بحرانسالهای 39 ببعد و تقلیل میزان معاملات و خاصه توقف معاملات ارضی وساختمانی نقد بودن پول ارجحیت خود را بازیافت و مردم برای حفظ وجوهنقدی خود ترجیح میدادند که آنرا به بانکها سپرده و با سود اندک بسازند تاموقع برای فعالیت و سرمایهگذاری آماده شود."