خلاصه ماشینی:
"اینکه در هنراسلامی تکرار مضامین و صور بیداد میکند نیز از همینروست که هنر اصیل اسلامی جلوگاه حقیقت است و چهحقیقتی بالاتر از«الله اکبر»و«الی الله»در گفتوگوی زمانهبا مرتضی گودرزی دیباج_عضو هیئت علمی دانشکدههنرهای زیبا دانشگاه تهران_با اینگونه اندیشههایی ازمحمد مددپور بیشتر آشنا خواهید شد.
نظر دکتر مددپور دربارۀ هنر و ادبیات انقلاب و دفاعمقدس چگونه بود؟ مددپور اعتقاد داشت که آثار متأثر از این نگاه و جهانبینیکه در ساحت انقلاب و دفاع مقدس ظهور میکند عالم مثالیو خیالی خود را دارند؛هم انکشاف و ظهور حقیقتاند و همساخت زیبایی شناسانۀ عالم ظاهر را میسازند و درعینحالوضع موجود را نیز نفی میکنند.
او ضمن اینکه عالم و ساحت باور انقلابی ودینی را از دیگر تحلههای تفکر این جهانی جدا میکرد،معتقدبود که در عالم غیردینی ممکن است حوزه و ساحت حق وحقیقت به ایدئالهای قومی و جهانی ملل و تحلل بازگردد؛مانند مقاومت ویتنامیها،کویاییها و شیلیاییها برای رهایی ازاستعمار فرانسه و امریکا،بر این اساس مددپور مقاومت انقلابیو شورشی را از هم تفکیک میکرد و معتقد بود که مقاومتانقلابی_چه در حوزۀ انقلاب و چه جنگ_در مقام نفی کلعالم موجود و رسیدن به عالم موعود یا آمده شدن برای زندگیدر چنین عالمی است.
درمقام ولایت و عصمت این دو باهم جمعاند؛چنان که در بدر،احد و حنین چنین بود و در جمل،صفین،نهروان و کربلا ونهضت حسینی نیز؛بنابراین مددپور هنر انقلاب و دفاع مقدسرا،از نظر منشأ،بر ساحت دینی اسلامی منطبق میدانست والبته دهۀ اول انقلاب را عصر«طلایی سکرآمیز»هنر و ادبیاتآن قلمداد میکرد.
اگر امکان دارد نظر ایشان دربارۀ هنر اسلامی را بیشترشرح دهید؟ تقریبا همۀ نوشتههای دکتر مددپور دربارۀ هنر اسلامی استو حتی آنجا که هنر انقلاب و دفاع مقدس را از منظر تمناو نه واقع بررسی میکند به منشأ هنر اسلامی از دیدگاه اوبازمیگردد."