چکیده:
رقابت ملت ها برای کسب سهمی بیشتر از جهان روزبه روز تشدید می شود و مدیریت منابع انسانی نقشی قابل توجه در این میان ایفا می کند. ورود گسترده ی زنان به عرصه های اجتماعی نویدبخش استفاده ی بهینه از همه ی پتانسیل های نیروی انسانی است. کشور ایران نیز در سال های اخیر شاهد حضور گسترده ی زنان در آموزش عالی بوده است. هرچه هویت اجتماعی این افراد قوی تر باشد، آرمان های کشور در سند چشم انداز بهتر تحقق می یابد. یکی از چالش های اساسی مدیران کشور؛ تقویت هویت اجتماعی در نهادهای آموزش عالی است که نیروی انسانی را تربیت می کنند. برای شناسایی راه کارهای تقویت هویت اجتماعی، دو دانشگاه تهران و آزاد اسلامی واحد قزوین به عنوان نمونه انتخاب شده و داده ها به دو روش مصاحبه و پرسشنامه جمع آوری شده است. تعداد نمونه برای مصاحبه از هر دانشگاه 20 نفر و برای پرسش نامه در حدود 419 نفر است. میانگین احساس هویت ملی در دانشگاه تهران 61/3 و در دانشگاه قزوین 87/3 است. تحلیل داده ها حاکی از آن است که جداسازی فیزیکی، مکانی و نمادین هویت های دختران و پسران منجر به سرخوردگی دخترها شده و اعتمادبه نفس آن ها را از بین می برد. فقدان توانایی ایجاد پیوند میان هویت های مختلف، یکی از علل اصلی شکست در برقراری تعادل میان نقش های مختلف اجتماعی است که منجر به یک بعدی شدن دختران و خودباوری ضعیف آن ها می شود.
خلاصه ماشینی:
مدیریت هویت ؛ شناسایی راه کارهای تقویت هویت اجتماعی زنان در نهادهای آموزشی آرین قلیپور، ندا محمداسماعیلی ، فتانه قلیپور رقابت ملت ها برای کسب سهمی بیشتر از جهان روزبه روز تشدید می شود و مدیریت منابع انسانی نقشی قابل توجه در این میان ایفا می کند.
با توجه به استراتژی های حذف ، ادغام ، تجمع و بخش بندی و مطالب مذکور، سؤالات اساسی تحقیق به این صورت مطرح می شود که : • میزان هویت اجتماعی زنان در نهادهای آموزشی چقدر است ؟ • با چه راه کارهایی می توان هویت زنان را مدیریت کرد؟ • نهادهای اجتماعی جامعه هم چون خانواده ، مذهب ، بازار، حکومت و به ویژه نهادهای آموزشی چه تأثیری در این زمینه دارند؟ روش تحقیق تحقیق حاضر از حیث هدف ، کاربردی و از حیث نحوه ی گردآوری داده ها از نوع تحقیقات توصیفی (غیرآزمایشی) و از شاخه ی مطالعات میدانی به شمار می آید.
این مصاحبه شوندگان چنین بیان داشتند: «متأسفانه یکی از دلایل عمده ای که باعث تضعیف هویت زنان می شود این است که آن ها دائما خود را با پسرها مقایسه و گمان می کنند که باید مثل پسرها باشند و مسئولیت هایی که به پسرها داده می شـود به آن ها داده شود، ولی این درست نیست .
توجه بیش از اندازه ای که افراد جامعه و حتی برخی از اساتید دانشگاه به دختران زیبا نشان می دهند -که منجر به دادن امتیازات ناعادلانه به ایـن افـراد می شود- این تصور ایجاد را ایجاد می کندکه تنها راه موفق بودن ، زیبا بودن و آراسـتن ظـاهر اسـت یعنی بدون زیبایی ظاهر، داشتن خصیصه های دیگر امتیاز به شمار نمی رود.