چکیده:
هدف این مقاله بررسی تلاش های مجمع عمومی سازمان ملل متحد درباره تروریسم و تاثیر آن بر رفتار دولت ها طی سه دهه اخیر است. مجمع تروریسم بین المللی را به دو صورت مورد توجه قرار داده است: ایجاد چارچوب هنجاری برای تعریف تروریسم به عنوان موضوعی مشترک برای دولت ها و ترغیب آنان به اقدام برای تدوین قواعد حقوقی داخلی و بین المللی برای مقابله با تروریسم. این اقدامات از طریق قطعنامه های مصوب مجمع قابل ملاحظه است. تلاش ها برای ارتقاء هماهنگی و همکاری میان دولت ها، نتایج مختلف داشته است. در عین حال به نظر می رسد که دولت ها هنوز در اتخاذ زمینه ها و اشکال قوی همکاری همه جانبه در مواجه با تروریسم، آنگونه که رهیافت مجمع عمومی به آن تاکید دارد، به عنوان جرمی فراملی آمادگی ندارند.
This article is examining the General Assembly’s efforts on terrorism and the impacts they have had on states’ behaviors in last three decades. General Assembly actions on terrorism can be divided in two types: first، actions contributing to development of normative conceptions of the problem by defining terrorism as a common phenomena which proceeded in its resolutions; and second، encouraging cooperative actions among states through more international and national legal rules. While the General Assembly was successful in adoption of various conventions، but there is no consistent pattern in its affection on behavior of states. Efforts for increased cooperation and coordination led to various results. It seems that states are still not ready for more devotion and cooperation on the basis of UN General Assembly approach to deal with terrorism as a transnational crime.
خلاصه ماشینی:
همچنین تلاشهای مجمع عمومی به منظور ترغیب اقدام هماهنگ بین المللی در مقابله با تروریستها سه شکل به خود گرفته است:دو کمیتۀ مخصوص در مورد تروریسم از نمایندگان دولتهای عضو تشکیل شده است که راهکارهای خاص را بیابد؛کارگزاریهای تخصص ملل متحد دارای صلاحیت در حوزههایمرتبط با تروریسم را به منظور تبیین مسئله تشویق کرده است؛و دولتها را به تکمیل قوانین بین المللی و داخلی در مقابله با اعمال تروریستی و همکاری با یکدیگر در جلوگیری از تروریسم تشویق کرده است.
"وقتی موضوع برای بحث به کمیته ششم واگذار شد،ترجیحات جهان سوم به بحث گستردهتر در عنوان جدید"راهکارهای جلوگیری از تروریسم بین المللی"معطوف شد ازنظر آنها تروریسم پدیدهای است که جان انسانهای بیگناه را بگیرد یا تهدید کند یا آزادیهای اساسی را به خطر اندازد؛و مطالعه دلایل اصلی اشکال تروریسم و اعمال تروریستی که در فقر،خشم،ظلم و ناامیدی نهفته است همچنین با این منجر میشود که برخی افراد جان خود یا انسانهای دیگر را در تلاش برای تغییرات رادیکال فدا کنند انعکاس داده میشد )971:4002,nosreteP( .
هنجارهای معاهده همچنین درکی گسترده از اینکه تروریستها از طریق حمله به گروهی ثالث و با فشار آوردن به بازیگر موردنظرشان به دنبال رسیدن به اهداف و خواستههای خود هستند ارائه میدهند )3991,eirttuK( قابل ذکر است که معاهده بین المللی جلوگیری از اعمال تروریسم هستهای )msirorreT raelcuN fo stcA fo noissrepuS eht rof noitnevnoC( نیز در 13 آوریل 2005 با اجماع بوسیله مجمع عمومی ملل متحد در مورد مالکیت یا بکارگیری غیر قانونی وسایل یا مواد هستهای بوسیله بازیگران غیر دولتی تصویب شد.