چکیده:
تعادل از اجزای کلیدی مهارتهای حرکتی برای حفظ پاسچر و اجرای مهارتهای ورزشی پیچیده است. هدف از تحقیق حاضر، مقایسۀ تعادل ایستا، پویا در ورزشکاران چهار رشتۀ ورزشی شامل ژیمناستیک، فوتبال، بسکتبال و شنا و یک گروه افراد غیرورزشکار بود. 40 زن ورزشکار با 5 سال سابقۀ ورزشی (10 ژیمناستیک با میانگین سن 31/0± 50/14 سال، قد 75/7± 20/155 سانتیمتر و وزن 91/3±70/49 کیلوگرم، 10 فوتبالیست با میانگین سن 47/1 ±80/22 سال، قد 12/5 ±60/160 سانتیمتر، وزن 87/4 ±95/52 کیلوگرم، 10 بسکتبالیست با میانگین سن 7/10 ±60/21 سال، قد 75/6 5/165 سانتیمتر و وزن 27/6±43/57 کیلوگرم و 10 شناگر با میانگین سن 63/1± 3/23 سال، قد 46/5 ±5/163 سانتیمتر و وزن 42/4± 50/55 کیلوگرم) و 10 زن غیرورزشکار (با میانگین سن 94/0± 7/23 سال، قد 27/3± 4/161 سانتیمتر و وزن 54/3± 6/54 کیلوگرم) در این تحقیق شرکت کردند. برای ارزیابی تعادل ایستا و پویا بهترتیب از آزمونهای بس و ستاره استفاده شد. دادهها پس از بررسی توصیفی با استفاده از آزمون تحلیل واریانس (ANOVA) در سطح 05/0 ≥P تجزیه و تحلیل آماری شدند. تحلیل دادهها نشان داد در آزمون تعادل ایستا، خطا بهطور معنیداری در ژیمناستها در مقایسه با افراد غیرورزشکار و شناگران و در فوتبالیست ها در مقایسه با شناگران کمتر است (05/0 P) و در آزمون تعادل پویا طول رسش به طور معنی داری در ژیمناست ها در مقایسه با افراد غیرورزشکار و بسکتبالیست ها و در فوتبالیست ها در مقایسه با افراد غیرورزشکار بیشتر است (05/0 P). نتایج تحقیق حاکی از آن بود که شناگران تعادل ایستای کمتر و بسکتبالیستها تعادل پویای کمتری در مقایسه با دو گروه ورزشی دیگر دارند که ممکن است یک عامل پیشبین برای اسپرینهای مچ پا در آینده باشد. بنابراین به مربیان و پزشکیاران ورزشی پیشنهاد میشود برنامههای غربالگری (screening) منظم را با استفاده از آزمونهای تعادلی بس و ستاره انجام دهند و تعادل ورزشکاران را ارزیابی و افرادی را که به ضعف تعادل دچارند شناسایی کنند.
خلاصه ماشینی:
"بنابراین با توجه به ناهمخوانی یافتهها و اندک بودن تحقیقات در زمینۀ بررسی اثر نوع ورزش(1)- la te&lesserB (2)- nilvaD (3)- la te&adustaM (4)- la te&onibreG بر تعادل،هدف از تحقیق حاضر مقایسۀ ایستا و پویا در ورزشکاران چهار رشتۀ ورزشی شنا،بسکتبال،فوتبال،ژیمناستیک و افراد غیر ورزشکار است.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) نتایج آزمون AVONA نشان داد تفاوت معنیداری در تعادل ایستا بین ژیمناستها،فوتبالیستها،شناگران،بسکتبالیستها و افراد غیر ورزشکار وجود دارد (5/115 (4)F,0/002 P) .
(به تصویر صفحه مراجعه شود)همچنین نتایج آزمون AVONA نشان داد تفاوت معنیداری در تعادل پویا بین ژیمناستها،فوتبالیستها،شناگران،بسکتبالیستها و افراد غیر ورزشکار وجود دارد (5/870 (4)F,0/001 P) .
نتایج تحقیق حاضر نشان داد ژیمناستها و فوتبالیستها تعادل بهترین نسبت به افراد غیر ورزشکار دارند کهدلیل آن ممکن است برخی تمرینات ورزشی آنها باشد که توانایی استفاده از اطلاعات حسی-پیکری واوتولیتیکی2را افزایش میدهد و به افزایش تواناییهای کنترل پاسچر میانجامد(21).
اگرچه در تحقیق حاضر ژیمناستهابیشترین میانگین تعادل ایستا و پویا را داشتند اما در بین تعادل ژیمناستها و فوتبالیستها،تفاوت معنیداریمشاهده نشد که ممکن است به دلیل یکسان بودن برخی چالشهای حسی-حرکتی در این دو ورزش باشد.
زمانی که شناگران در زندگی روزانه راست میایستند یا راه میروند،از عضلات ضد جاذبه استفاده میکنند که ممکن است برای خنثی کردن هر اثر منفی احتمالی ناشی از تمریناتشنا بر تعادل کافی باشد و چون بسکتبالیستها طی تمرین بیشتر از شناگران،از عضلات ضد جاذبه استفاده(1)- la te&namessA (2)- (SOB)troppus fo esaB (3)- la te&gisewhcS (4)- (SBI)metsyS ecnalaB evitcartnI میکنند(17).
انتظار میرفت هنگام ایستادن ثبات بهتری نسبت به شناگران و افراد غیر ورزشکار داشته باشنداما نتایج نشان داد تفاوت معنیداری بین تعادل ایستا و پویای بسکتبالیستها و شناگران وجود ندارد."