چکیده:
هدف اصلی این مطالعه، شناسایی موارد افسردگی در میان دانش آموزان شاهد و غیرشاهد دبیرستانهای دخترانه شاهد (اردبیل) و آگاهی از میزان بروز افسردگی در میان دانش آموزان این مدارس بوده است. ضمن آنکه دستیابی بر میزان اثربخشی روش درمان شناختی رفتاری در کاهش افسردگی دانش آموزان هدف دیگر این مطالعه بوده است. برای رسیدن به این اهداف آزمون افسردگی بک، روی 70 دانش آموز دختر شاهد و 127 نفر دانش آموز دختر غیرشاهد و به صورت گروهی و در کل مدرسه (شاهد) اجرا شد. نتیجه مطالعه نشان می دهد که میزان شیوع افسردگی شدید و عمیق در میان دانش آموزان شاهد دختر 20 درصد می باشد در حالیکه این میزان در بین دانش آموزان غیرشاهد 5 درصد می باشد. بعلاوه میانگین نمرات در گروه آزمایش و گواه در پس آزمون، تفاوت معنی داری را نشان می دهد که نمایانگر اثر بخشی بیشتر روش درمانگری شناختی رفتاری، در کاهش افسردگی دانش آموزان است.
خلاصه ماشینی:
"بعلاوه مقایسه میانگین نمرات در گروه آزمایش و گواه در پسآزمون،تفاوتمعنیداری را نشان میدهد که نمایانگر اثربخشی بیشتر روش درمانگری شناختی رفتاری،در کاهش افسردگی دانشآموزان است.
نتایج نشان داد که عود بیماریدر گروهی که از داروهای ضد افسردگی به تنهایی استفاده کرده بودند بیشتر از دو گروه دیگر بودو ترکیب درمانگری شناختی-رفتاری با ضد افسردگیهای سه حلقهای اثربخشی بیشتری درجلوگیری از عود بیماری داشته است.
نتایج با توجه به اینکه هدف اصلی این طرح شناسایی دانشآموزان افسرده و ارائۀ خدماترواندرمانگری برای موارد نیازمند به چنین خدماتی بوده است،در قسمت اول طرح 40 نفر ازدانشآموزان شاهد دختر که میزان افسردگیشان از سطح خفیف تا عمیق گسترش پیدا میکردمورد شناسایی قرار گرفتند که از این تعداد 12 نفر در سطح خفیف،14 نفر در سطح متوسط و 14نفر در سطح شدید و عمیق دچار افسردگی بودند.
همچنین مقایسه میانگین نمرات دو گروه آزمایشی و گواه در پسآزمون باز تفاوت معنیداری را )10/0<p( نشان میدهد بطوریکه این میانگین در گروه گواه 28 اما در گروه آزمایشی 9/2 بودهاست و t بدست آمده نیز(11/5)نمایانگر اثربخشی بیشتر روش درمانگری شناختی رفتاری درکاهش افسردگی دانشآموزان است.
فراتر از همهاین یافتهها یک عامل بسیار مهمی که مطالعات از نوع آزمایشی را تهدید میکند،و عامل تهدید&%02306YSRG023G% کننده اعتبار درونی22طرح محسوب میشود،افت آزمودنیهاست که در مطالعۀ حاضر بخاطر ارائهخدمات رواندرمانگری در محیط مدرسه،عامل افت آزمودنیها مطرح نبوده و تمام آزمودنیهای(20 نفر)گروه آزمایشی تا جلسۀ آخر برای دریافت خدمات درمانگری مراجعه نمودند که بازاین یافته ضرورت ارائه خدمات رواندرمانگری در محیط مدرسه که نزدیکترین محل بهمحیط آموزشی است را نشان میدهد.
stnecseloda ni noisserped fo tnemtaert eht rof gniniart noitaxaler 066-336,45,ygolohcysP lacinilC dna ypareht evitingoc fo stceffeevitarapmoC."