چکیده:
نویسنده در فراغتی که به وی دست داده، به اندیشیدن درباره فرجام حیات می پردازد و تفکر در آن را ضروری و در زندگی نقش آفرین می شمرد. هرچند نوشتار به شیوه حدیث نفس است، اما سوال هایی که درباره مرگ و احوال پس از آن و رستاخیز از خاطرش می گذرد پرسش هایی همگانی است. با استدلال بدیهی به این نتیجه می رسد که پاسخ های صحیح را باید از مکتب وحی گرفت؛ زیرا مردن حادثه ای است که برای هرکس یک بار روی می دهد و قابل تکرار و آزمون نیست. راجع به هدف زندگی و هدفمندی آفرینش و زنده شدن مردگان با استناد به آیات قرآن - که دلیل خردپسند می آورد – بحث می شود. با نگاه به خویشتن از «تن» و «من» که حقیقت آدمیزاد است سخن به میان می آید و به روح که منشا حیات و نامیراست توجه داده می شود. نتیجه آنکه مرگ آغاز دگرزیستن و حیات جاودان معرفی می شود. مرگ در آینه روایات، شامل احادیثی است که از معصومان درباره وصف مردن رسیده، و بازتاب آن در شعر، پایان بخش مقاله است.
The questions brought up about death and afterlife are popular among the public. In this writing (as a personal account)، with an obvious reasoning، the writer arrives at the conclusion that the true answer is to be obtained through the school of Revelation; because death is an incident that is never repeated nor testable. Purpose of life، purposefulness of creation، the coming to life of the dead، and man’s synthetic identity of body and soul are the subjects dealt with in this article. Finally، it is concluded that according to the Qur’ān and the traditions of the Infallible Imams (A.S.)، death is the beginning of a new and eternal life.
خلاصه ماشینی:
با استدلال بدیهی به این نتیجه میرسد که پاسخهای صحیح را باید ازمکتب وحی گرفت؛زیرا مردن حادثهای است که برای هرکس یک بار رویمیدهد و قابل تکرار و آزمون نیست.
اصل استدلال مذکور،برگرفته از مناظرۀ امام جعفر صادق علیه السلام با ابن ابی العوجاء در مکه است که- بنابراین به حکم عقل که«دفع ضرر احتمالی واجب است»،اگر احتمال همبدهیم که اطلاعرسانی و پیام رسولان الهی راست باشد،باید بررسی و تحقیقکنیم و تا یقین به نبودن خدا و روز جزا و کذب اخبار انبیا پیدا نکردیم-کهنمیتوانیم یقین پیدا کنیم-باید مطمئن و آسودهخاطر از فرجام حیات خودنباشیم؛زیرا در پیشامدهایی که سرنوشت ما به آن وابسته است-مخصوصا دراعتقادات-لازم است در پی تحصیل یقین یا اطمینان کامل باشیم،و به حدس وگمان و این بهانه که چه کسی خبر آورده،امور غیبی و اخروی را منکر نشویم.
اندیشههای پریشان و شبهات مظلم مغزم را فراگرفته بود که آذرخشی درآسمان افکارم جهید،و آیاتی از کلام الله مجید به یادم آمد؛آیاتی که نه تعبدی وتحکمی،بلکه عقلی و استدلالی وقوع قیامت و زنده شدن مردگان را برایحسابرسی و اجرای عدالت الهی شرح میدهد،و اینک ترجمۀ آیات: «آیا آدمی نمیبیند که او را از نطفهای آفریدهایم؟حال دشمن آشکار(ما)شدهاست،و آفریده شدن خود را از یاد برده،و برای ما مثلی زده و گفته است:ایناستخوانهای پوسیده را چه کس زنده میسازد؟ بگو:همان کس که بار اول آنها را آفریده زندهشان خواهد کرد،و او برهرآفریدنی داناست.
6. حضرت امام جعفر صادق علیه السلام ضمن حدیثی که راحتی و خوشی مؤمن ودرد و ناراحتی کافر را بعد از مردن شرح میدهند میفرمایند:حال خوشی کهمؤمن هنگام مرگ دارد ثواب زودرس او در دنیاست،و سختی و ناراحتی کهمیبیند موجب پاک شدن او از گناه است،تا پاکیزه و نظیف و سزاوار ثواب خداوارد سرای آخرت شود.