چکیده:
هدف این جستار این است که نشان دهد با توجه به رشد فزایندة شهرنشینی در شهر سردشت، ساکنان این شهر تا چه حد شهرگرا هستند و رشد شهرگرایی آنها از چه عواملی تأثیر میپذیرد. از دیدگاه جبرگرایی، با توجه به افزایش شهرنشینی در این شهر میتوان فرض کرد ساکنان آن دارای شیوة زندگی شهرگرایی هستند، اما میزان آن در همة افراد یکسان نیست و بر اساس دیدگاه ترکیبی بسته به ویژگیهای افراد میزان شهرگرایی آنها متفاوت است. مطالعة ما به روش پیمایشی انجام شده است و دادههای تحقیق نشان میدهد که بیشتر افراد از نظر میزان شهرگرایی در وضعیت متوسط قرار دارند. همچنین تعداد افرادی که شهرگرایی پایینی دارند یا به عبارتی دیگر، شهرگرا نیستند، کم نیست و از میان ویژگیهای افراد بیشتر متغیرهای سن، سابقة زندگی در روستا و سطح تحصیلات قادرند تغییرات شهرگرایی را تبیین کنند. ارزش این مطالعه از آن جهت است که میتوان بر اساس نتایج آن وضعیت یکی از متغیرهای مهم توسعهیافتگی، مانند شهرنشینی و پیامدهای آن، را در شهرهای مناطق کردنشین روشن کرد.
خلاصه ماشینی:
"رشد شهرنشینی در مناطق کردنشین ایران، و بهعنوان نمونه شهر سردشت، با توجه به اینکه در چنین مناطقی آموزههای دینی اسلامی و سنتی تأکید فراوانی بر همکاری و همیاری، گسترش روابط اجتماعی و حس دلسوزی و توجه به سایر افراد و مواردی نظیر این در خصوص رفتارها و روابط اجتماعی دارند و خصوصا اینکه رشد شهرنشینی بیشتر ناشی از مهاجرت روستاییان به شهر بهویژه در اثر جنگ تحمیلی بوده که شیوههای زندگی جمعی و همیاری متقابل از خصوصیات برجستة زندگی روستایی در ایران و مناطق کردنشین است، محققان شهری را بر آن میدارد تغییرات بهوجودآمده در چنین روندی را که ممکن است به شهرگرایی بینجامد و آثار متعددی را از خود برجای بگذارد رصد کنند و در صورت لزوم راهکارهای علمی و عملی را برای کاهش تبعات منفی آن ارائه دهند.
در تحقیق حاضر، به منظور توصیف و تبیین وضعیت شهرگرایی در بین ساکنان شهر سردشت، از دو دیدگاه جبرگرایی و ترکیبی استفاده میشود؛ به این معنا که در ابتدا به منظور توصیف میزان شهرگرایی ساکنان شهر سردشت شاخصهای مورد نظر را از دیدگاه جبرگرایی استخراج میکنیم؛ زیرا از منظر این دیدگاه، ساکنان شهری دارای شیوة زندگی شهرگرایی هستند و شهرگرایی مدنظر آنها ویژگیهای متعددی دارد."