چکیده:
پژوهشگران درصدد تهیه ابزاری معتبر جهت سنجش و اندازه گیری تجربیات معنوی، مذهبی و عرفانی جوانان بودند. اندازه گیری تجربیات معنوی، امکان بررسی ارتباط بین معنایابی، سلامت روان و تجربیات معنوی را در گروههای مختلف بویژه جوانان فراهم می سازد. با داشتن چنین مقیاسی امکان بررسی اثرات مداخله های درمانی برای افزایش و تسهیل تجربیات معنوی فراهم می گردد. پژوهشگران پس از مطالعه آثار صاحب نظران در عرفان اسلامی و غربی از قبیل آثار جلال الدین رومی، محی الدین ابن عربی، رادلف اتو، و مطالعه آیات و احادیث و بررسی تفاسیر عرفانی، و آثار روانشناسانی مانند یونگ، جیمز، اریش فروم، و ویکتور فرانکل، به تهیه چارچوب نظری در مورد تجارب معنوی دست یافتند. پس از این کوشش های اولیه، مصاحبه های ساختاری با دانشجویان و استفاده از پرسشنامه های موجود درباره معنویت برای تهیه نسخه اول پرسشنامه با 102 ماده، اقدام به عمل آمد. این مقیاس بر روی 331 نفر از دانشجویان دوره کاردانی و کارشناسی (155 پسر و 176 دختر) اجرا گردید. ابتدا برای تعیین اعتبار درونی و یا توان تمیز سوال ها از دو روش ضریب همبستگی هر سوال با نمره کل مقوله و تقسیم افراد به دو گروه 27 درصد بالا و پایین و مقایسه آنها در پاسخدهی به هر سوال استفاده شد. بر این اساس تعداد 27 سوال، نامناسب تشخیص داده شد و حذف گردید. سپس تحلیل عوامل بر روی 75 ماده مقیاس اجرا شد. در تحلیل عاملی اولیه، 19 عامل با ارزش ویژه بالاتر از 1 بدست آمد. اما بر اساس ارزش ویژه بالاتر از 2 ونمودار شیب دار، 6 عامل انتخاب شدند و تحلیل عوامل بعدی با محدود شدن به این 6 عامل، صورت گرفت. بر اساس محتوای ماده های مربوط، 6 عامل به این صورت نام گذاری شدند: "احساس رضایت و معنایابی"، "تاثیر ارتباط با خدا در زندگی"، "شکوفایی و فعالیت معنوی"، "تجارب متعالی عرفانی "، "تجارب سلبی"، و "فعالیت های اجتماعی مذهبی".
خلاصه ماشینی:
"براین اساس،این تحقیق با هدف تعیین سطح سلامت روانی و موفقیت تحصیلی دانشجویانممتازی که در یک رشته یا دو رشته بطور همزمان مشغول به تحصیل هستند انجام شده است و درصدد پاسخگویی به این سؤال است که:آیا بین دانشجویانی که در یک رشته تحصیل میکنند بادانشجویانی که در دو رتشه بطور همزمان تحصیل مینمایند،تفاوت معناداری از نظر سطح سلامت روانیو موفقیت تحصیلی وجود دارد و آیا از این نظر بین دانشجویان دختر و پسر تفاوتی دیده میشود؟ *روش جامعۀ آماری این تحقیق را دو گروه تشکیل میدادند،گروه اول کلیۀ دانشجویان ممتازی کهاز طرح تحصیل همزمان استفاده کرده بودند(223 نفر)و گروه دوم کلیه دانشجویان ممتازی که بهدلایل مختلف از این طرح استفاده نکرده بودند(7501 نفر).
برای انتخاب نمونه از جامعه آماری دوم(سایر دانشجویان ممتازی که از طرح تحصیلهمزمان استفاده نکرده بودند)براساس تعداد نمونه در گروه اول و همسانی از لحاظ رشتهتحصیلی و سال ورود به دانشگاه،115 دانشجو انتخاب و مورد بررسی قرار گرفت که در این گروهنیز بعد از حذف موارد ناقص،تعداد نمونه به 113 نفر رسید.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) *بحث و نتیجهگیری در رابطه با نتایج بدست آمده از نظر وضعیت تحصیلی در دانشجویان میتوان گفت،میانگیننمرات در دانشگاه در مقایسه با میانگین نمرات در دیپلم و پیشدانشگاهی حدود 1/5 نمره کاهش یافته است.
وجود این تفاوتها بین نتایج این تحقیق و تحقیقات دیگرهمگی بیانگر آن است که علیرغم عدم تفاوت معنادار در اکثر موارد بین دانشجویان یک رشتهایو دو رشتهای از نظر سلامت روانی،ولی به دلایل مختلف از جمله تنیدگی و فشارهای زیادوارده بر آنها به لحاظ کسب نمره بالا و حفظ جایگاه اجتماعی و..."