چکیده:
پژوهش حاضر با هدف مطالعه "اثر روزه داری بر سلامت روان دانشجویان" طراحی و اجرا گردید. 162 نفر دانشجو (102 دختر و 60 پسر) به عنوان نمونه در دسترس، انتخاب و یک تا دو هفته قبل از ماه مبارک رمضان، "پرسشنامه سلامت روان (GHO)را به عنوان پیش آزمون و یک تا دو هفته پس از اتمام ماه رمضان، مجددا همان پرسشنامه را به عنوان پس آزمون تکمیل نمودند. نمرات به دست آمده در پیش آزمون و پس آزمون کسر و نمره ای که میزان و جهت تغییرات "سلامت روان" را در قبل و بعد از ماه رمضان نشان می دهد به دست آمد .سپس این نمرات توسط تجزیه و تحلیل واریانس یکراهه مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان می دهند که روزه ماه رمضان در تمامی خرده مولفه ها و نمره کل "سلامت روان" موثر بوده است. بدین صورت که این تفاوت معنادار در زیر مقیاس های "نشانه های بدنی "، " اضطراب و بیخوابی "، "نارسا کنش وری اجتماعی "، افسردگی و نهایتا نمره کلی "پرسشنامه سلامت روان" برای گروههایی که در "ماه رمضان تمام روزه های خود را گرفته اند" و یا "به طور تفننی تعداد محدودی از روزها را روزه گرفته اند"، حاکی از بهبود وضعیت سلامت عمومی در بعد از ماه رمضان و برای گروههایی که "به دلیل عذر شرعی یا پزشکی روزه نگرفته اند" و یا "اصلا روزه نگرفته اند" حاکی از کاهش سطح سلامت روان پس از ماه رمضان می باشد.
خلاصه ماشینی:
"رابطۀ بین مهارتهای کنار آمدنبا رضایت شغلی کارکنان بنیاد مستضعفان محمدرضا اصغری هرندی*،دکتر احمد برجعلی* چکیده {IB«رضایت شغلی»براساس تعیین درجۀ سازشیافتگی و ویژگیهای روانی-اجتماعییک فرد با شرایط کار،ارزشیابی میشود،لذا معیاری برای تعیین«تنیدگی»است.
از طرفی«مهارتهای کنار آمدن»از جمله ویژگیهای رفتاری هستند که اثرات تعدیلی آن بر رویتنیدگی با تحقیقات متعدد بررسی شده است؛لذا در پژوهش حاضر محقق در پی بررسیرابطۀ بین مهارتهای کنار آمدن با رضایت شغلی کارکنان بنیاد مستضعفان و جانبازانانقلاب اسلامی تهران بوده است.
طبق نظر لازاروس مهارتهای کنار آمدن تلاشهای شناختی و رفتارهای فرد برای مهار مطالباتدرونی و بیرونی(و تعارض بین آنها)است که با تقاضای زیاد یا فراتر از تدابیر و توانایی فردارزیابی میشوند(لازاروس،1984).
پژوهش حاضر وجود رابطه بین مهارتهای کنار آمدن و رضایت شغلی کارکنان بنیاد مستضعفان وجانبازان انقلاب اسلامی تهران را مورد بررسی قرار داده است.
باتوجه به مطلب عنوان شده،هدف اصلی این پژوهش دستیابی به پاسخ این سؤال است که«آیا بین مهارتهای کنار آمدن ورضایت شغلی رابطه وجود دارد؟».
لذا پژوهش حاضر با&%03413YSRG034G% بررسی رابطه مهارتهای کنار آمدن با رضایت شغلی در پی یافتن شیوهای بوده است که انتخاب،گزینش و یا ارزیابی دقیقتر افراد مقاوم در برابر تنیدگی برای مشاغل حساس و تنیدگیزا رامطلوبیت ببخشد.
*براساس نظیر لازاروس و فلکمن(1991)،فرد در مواجهه با رویدادهای تنیدگیزا پس ازارزیابی آنها با یکی از دو شیوه کنار آمدن مسئله محور یا هیجان محور با آن روبرو میشود لذامیتوان گفت،آزمودنیها در این پژوهش باتوجه به نوع ارزیابی خود از عامل تنیدگیزا،شیوهکنار آمدن هیجان محور را برگزیدهاند(طباطبایی،1369)."