چکیده:
هدف تحقیق حاضر، مقایسه پردازش اطلاعات اولیه بینایی در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی، بیماران مبتلا به افسردگی اساسی و افراد به هنجار می باشد. بدین منظور، 32 بیمار مبتلا به اسکیزوفرنی (15 بیمار حاد و 17 بیمار مزمن(، بیمار مبتلا به افسردگی اساسی (14 بیمار همراه با علایم روان پریشی و 18 بیمار همراه بدون علایم روان پریشی( و 32 نفر از افراد به هنجار با دامنه سنی 19 تا 51 سال انتخاب گردیدند. هر سه گروه آزمودنی بر اساس متغیرهای، جنس، سن و سطح تحصیلات همتا سازی شده و توسط آزمایه پوشش معکوس بینایی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج حاکی از آن بود که بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی در مقایسه با بیماران مبتلا به افسردگی اساسی و افراد به هنجار در تمام فواصل بین تحریکات (ISI) 100, 80, 60, 40, 20) هزارم ثانیه) آزمایه پوشش معکوس بینایی به طور معنا داری ضعیف تر عمل کرده بودند. همچنین، بیماران مبتلا به افسردگی اساسی در مقایسه با افراد به هنجار در تمام فاصله بین تحریکات 100, 80, 60, 40, 20) هزارم ثانیه) آزمایه پوشش معکوس بینایی به طور معنا داری دارای عملکرد ضعیف تری بودند. مقایسه میانگین های سه گروه آزمودنی در حالت بدون پوشش نشان داد که بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی در مقایسه با بیماران مبتلا به افسردگی اساسی و افراد به هنجار نمرات ضعیف تری را کسب کرده بودند. ولی بین بیماران مبتلا به افسردگی اساسی و افراد به هنجار از این لحاظ تفاوت معنا داری مشاهده نگردید. نتایج تحلیل واریانس با تدابیر مکرر نشان داد که با افزایش فاصله بین تحریکات، عملکرد پوشش معکوس بینایی در هر سه گروه آزمودنی بهبود می یابد. در کل، نتایج تحقیق حاضر با نتایج سایر تحقیقات در فرهنگ های مختلف همسو می باشد و از اصول کلی حاکم بر پوشش معکوس بینایی حمایت می کند.
خلاصه ماشینی:
"نتایج حاکی از آن بود که بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی درمقایسه با بیماران مبتلا به افسردگی اساسی و افراد بهنجار در تمام فواصل بین تحریکات (ISI) 20،40،60،80 و 100 هزارم ثانیه)آزمایۀ پوشش معکوس بینایی بهطور معناداریضعیفتر عمل کرده بودند.
جدول 3-تحلیل واریانس یکراهه (ANOVA) برای سه گروه آزمودنی در فواصلبین تحریکات مختلف و حالت بدون پوشش (به تصویر صفحه مراجعه شود)همانطور که در جدول 3 مشاهده میشود بین گروهها در حالت بدون پوشش و عملکردپوشش معکوس بینایی در فواصل بین تحریکات 20،40،60،80 و 100 هزارم ثانیه تفاوتمعنادار وجود دارد که این نتایج دال بر تأیید شدن فرضیۀ اول و فرضیه دوم تحقیق میباشد.
جدول 4-مقایسه میانگینهای عملکرد پوشش معکوس بینایی در فواصلبین تحریکات مختلف و حالت بدون پوشش با آزمون تعقیبی توکی (به تصویر صفحه مراجعه شود) *به منظور بررسی فرضیه سوم مبنی بر بهبود عملکرد پوشش بینایی آزمودنیها با افزایشفواصل بین تحریکات از تحلیل واریانس با تدابیر مکرر برای سه گروه به صورت جداگانهاستفاده گردید.
جدول 5-اثرات تحلیل واریانس با تدابیر مکرر جهت بررسی بهبود عملکرد آزمودنیهابا افزایش فواصل بین تحریکات در آزمودنیها (به تصویر صفحه مراجعه شود)همانطور که ملاحظه میشود بین فواصل بین تحریکات مختلف در بیماران مبتلا بهاسکیزوفرنی،بیماران مبتلا به افسردگی اساسی و افراد بهنجار تفاوت معنادار وجود دارد.
(به تصویر صفحه مراجعه شود)نمودار 1-بررسی بهبود عملکرد آزمودنیها با افزایش فواصل بین تحریکات در آزمودنیها بحث *مقایسۀ میانگینهای عملکرد پوشش معکوس بینایی نشان داد که در تمام فواصل بینتحریکات،بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی بهطور معناداری بدتر از بیماران مبتلا به افسردگی اساسی اساسی و افراد بهنجار عمل کرده بودند.
Backward versus forward visual masking deficits in schizophrenic patients:Cetrally,not peripherally,mediated?American Journal of Psychiatry,153,1564-1570."