چکیده:
پژوهش حاضر «تاثیر روش های موسیقی درمانگری فعال را بر اختلالات رفتاری کودکان بی سرپرست و بد سرپرست» دو مرکز خدمات بهزیستی در شهر تهران بررسی نموده است. در این مطالعه با در نظر گرفتن شرایط موجود و تعداد مورد نظر کودکان در چند مجتمع و همسان سازی گروه ها، دو مرکز انتخاب شدند و برای هر کدام آنها «مقیاس کانزز» معلمین توسط مربیان تکمیل گردید. سپس آن دسته از کودکانی که بیشترین نمرات را در این مقیاس داشتند، به صورت تصادفی ساده به دو گروه 14 نفری آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش به صورت جداگانه در برنامه های موسیقی درمانگری در 10 جلسه 90 دقیقه ای شامل شنیدن آهنگ های کودکانه، خواندن آوازهای کودکانه، نواختن فی البداهه سازها، آموزش نواختن سازهای فلوت ریکوردر، بلز و زیلوفون، سرودن ترانه های دلخواه، همخوانی و همنوازی شرکت کردند. بعد از پایان جلسات از طریق مقیاس کانرز معلمین، ارزیابی مجدد از مشکلات رفتاری کودکان توسط همان مربیان به عمل آمد و نتایج مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که برنامه های موسیقی درمانگری بر کاهش اختلالات رفتاری کودکان در سطح معنا داری 0.05 موثر بوده و تاثیرات معنا داری بر خرده مقیاس های «اضطراب»، «غیر اجتماعی بودن» و «اختلال رفتاری» داشته است. اما در مورد رابطه بین میزان تاثیر موسیقی درمانگری با سن و سطح تحصیلات کودکان همبستگی معنا داری به دست نیامد. یافته های پژوهش با تعداد زیادی از پژوهش های قبلی همخوانی دارد، هر چند که با توجه به برخی محدودیت ها و رفع آنها در پژوهش های بعدی می توان به نتایج قابل قبول تری دست یافت و از این شیوه درمانگری و توانبخشی در موارد گسترده تری استفاده نمود.
خلاصه ماشینی:
"روشها و شیوههایموسیقی درمانگری متعدید براساس سبکها و گرایشهای موسیقایی و همچنین مکاتبروانشناسی شکل گرفته است و فعالیتهای موسیقیدرمانی برای کودکان در دو روش غیرفعالشامل شنیدن موسیقی و روش فعال شامل نواختن،خواندن،حرکتهای موزون و بحث و گفتگوپیرامون موسیقی ارائه میگردد.
روش *طرح حاضر از نوع مداخلهای آزمایشی(تجربی)پیشآزمون،پسآزمون همراه با کنترلاست که فرضیههای زیر مورد ارزیابی قرار میدهد: *موسیقی درمانگری فعال در کاهش اختلاات رفتاری کودکان بیسرپرست و بدسرپرست اثر دارد.
*گروه نمونه این پژوهش شامل 28 کودک سر 6 تا 15 ساله بود که تحت عنوان کودکان بدسرپرست و بیسرپرست بهطور شبانهروزی در دو مرکز«خدمات بهزیستی آمنه»(14 نفر)و«آیت اله سعیدی»(14 نفر)تهران زندگی میکنند و بالاترین نمرات را در«مقیاس اختلالات رفتاریکانرز فرم معلم»به دست آوردند.
برنامههای موسیقیدرمانی در پژوهش حاضرتمرینهایی در 10 جلسه به شرح زیر برای کودکان گروه آزمایشی که بالاترین نمرات رادرپرسشنامه کانرز والدین کسب کرده بودند به کار گرفته شده که شامل تمرینهای زیر میباشد: -انجام بداههنوازی و دستورزی با سازهای مختلف و نواختن آنها با ریتم و شدت دلخواه.
جدول 2-نتایج آزمون t برای مقایسه نمرات خردهمقیاسهای پرسشنامه کانرز در پیشآزمونو پسآزمون گروه آزمایشی(14- n ) (به تصویر صفحه مراجعه شود)هماهنگونه که در جدول 2 دیده میشود نتیجه آزمون t بین پیشآزمون و پسآزمون در گروهآزمایشی در خردهمقیاس اختلال رفتاری(27%- p )،در سطح معناداری 5%،در خردهمقیاس اضطراب(0/002- p )،در سطح معناداری 1%و در خردهمقیاس غیراجتماعی بودن(11%- p )بسیار نزدیک به سطح معناداری 1%،با اطمینان 95%معنادار است.
بحث و نتیجهگیری *نتایج به دست آمده از این پژوهش نشان میدهد که برنامههای موسیقی درمانگری درکاهش اختلالات رفتاری کودکان گروه آزمایشی تأثیر معناداری داشته است."