چکیده:
لایحه بهداشت و درمان میتوانست مهمترین و برجستهترین کارکرد قانونگذاری دولت اوباما باشد، اما این لایحه در دیوان عالی با مخالفت نمایندگان روبهرو شده است. مایکل گرین در این نوشتار با ذکر این مسئله به صورت موردی و واکاوی دلایل ناکامی اوباما در پیشبرد و تصویب این لایحه ـ چه در سیاستهای خاص خود او و چه در قالب سیاستهای کلی نظام سیاسی ایالات متحده ـ ناکفایتیها و نقصانهای اساسی نظام سیاسی به اصطلاح دموکراتیک ایالات متحده را به نمایش گذاشته است. وی بیان میدارد که عملکرد فعلی سیستم حکومتی امریکا، این کشور را با سیاستهایی روبهرو کرده است که منافع اقلیت سرمایهدار را بر منافع عموم جامعه ترجیح میدهد.
خلاصه ماشینی:
"افسوس که این درهمشکستگی در مسیری نیست که مردم فکر میکنند که ممکن (و با توجه به رویدادهای سی سال گذشته، باید گفت محتمل) است ما را بر آن دارد تا در سالهای آینده، مشکلاتمان را در پاسخ به این شاخصها یکی کنیم، بلکه به سادگی به جای دوری جستن از آن، هر چه بیشتر در مسیر این سلاخی همگانی پیش میرویم.
به طور خلاصه باید گفت که در بیشتر موارد، سران سیاسی، زورگو و متعصبند و به صورت «قانونی» از خشونت استفاده میکنند و حکومتهای به اصطلاح دموکراتیک برای مجبور کردن مردم هیجانزده به هر کاری دست میزنند (در حالی که خود سیاستمداران با رأیدهندگان کاری ندارند ـ مککارتیسم22 را به یاد دارید؟ یا مبارزه با مواد مخدر یا ازدواج همجنسگرایان را؟) چه کسی باید جلوی آنها را بگیرد؟ به طور نظری، دادگاههایی که آکنده از قاضیان عدالتجو و حافظ منافعند، این کار را انجام میدهند؛ قاضیانی که خود به وسیله دورههای مسئولیتی که تا آخر عمرشان ادامه دارد، از خشم عمومی مصون میمانند.
این موضوع هیچ گاه به اندازه امروز برجسته نبوده است؛ یعنی در زمانی که میبینیم اکثریت اعضای دیوان (بسیار فعال!) عالی آمادهاند تا نه تنها حکم همگانی شدن بیمه خدمات درمانی،24 بلکه کل لایحه پیشنهادی اوباما را رد کنند و ظاهرا حتی بدون خواندن و درک آن ـ و تنها بر اساس آرای اسکالیا ـ قصد قانونگذاری دارند."