خلاصه ماشینی:
"ایشان ضمن آوردن صفحاتی از آغاز و پایان نسخهء یاد شده که از سوی رئیس کتابخانهء مرکزی زوریخ دریافت داشته بودند،چنین اظهار داشتند:«یکی از منظومهها که نام و نشان آن در کتب و مراجع دیده نمیشود،مثنوی شیرین و فرهاد از شاعری متخلص به سلیمی است که از مردم قرن نهم هجری و مداح سلغرشاه از سلاطین و ملوک هرمز بوده و در جرون(گمبرون،بندر عباس کنونی)میزیسته است».
سلیمی نیز اشارت همان الدین را گردن مینهد و به پیروی از مخزن الاسرار نظامی چند بیتی میسراید،اما مثوی سرایی وی با تأخیر و توقفی سی ساله روبرو میشود و پس از سی سال دوباره آن را از سر میگیرد: بگفتم چند بیتی زان و ایام فروکشت آتشم بگذاشتش خام به شمع من زد از باد هوا پف فکندش سیه سال اندر توقف ز بعد سی به خاطر آمدم باز که بگشایم در گنجینهء راز این مثنوی که به تقلید از مخزن الاسرار سروده شده است، منبع الاطوار نام میگیرد،اما امروزه متأسفانه هیچ اثری از آن نیست."