خلاصه ماشینی:
"استاد دکتر محمد حسن گنجی که همه پیشکسوتان علم جغرافیا در ایران را بخوبی میشناسد؛در کتاب خود این چنین مرقوم داشته است«دکتر مفخم پایان از چهرههای درخشان جغرافیای ایران در سالهای اخیر است که نه فقط به گردن بسیاری از جغرافیدانان جوان ما حق دارد بلکه خدمت او به علم جغرافیا بایستی با خط درشت ثبت شود»1.
یک دندگی و لجاجت اگر استاد دکتر محمد حسن گنجی کلمات یک دنده و لجوج را در کتاب جغرافیا در ایران و نیز در متنی که برای همین مجموعه مرقوم فرمودهاند دربارۀ مرحوم دکتر مفخم به کار نگرفته بودند،به خود اجازه نمیدادم که این صفات او را مورد نقد قرار دهم.
دکتر جلال متینی رئیس دانشکده آنچنان از تندیها و یکدندگیهای دکتر مفخم به ستوه آمده است که در پیشنویس نامه شمارۀ 227 مورخ 51/10/3 که بسیار خطخوردگی هم دارد(شاید هیچ پیشنویس نامهای با خط دکتر جلال متینی در دانشکده ادبیات مشهد موجود نباشد که چنین خطخوردگی داشته باشد و این امر خود حاکی از عصبانیت دکتر متینی از نامههای مرحوم دکتر مفخم پایان است) مرقوم داشته است«موجب تأسف بنده است که استاد محترم آقای مفخم پایان به علت بیماری مطالبی آشفته و نامربوط در دفتر شورای گروه آموزش جغرافیا مرقوم داشتهاند.
مرحوم دکتر لطف الله مفخم پایان با نامهنگاریهای اداری مخصوص به خود، با یکدندگی و لجاجت و خودمحوری بیش از حدی که داشت،از توان علمی و هنری خود نهتنها حداکثر بهره را نمیبرد،بلکه وقت افرادی چون دکتر احمد علی رجایی بخارایی،را هم که از سرآمدان ادب فارسی بود هدر میداد."