خلاصه ماشینی:
"جامعترین اطلاعات دربارهء حضور اشراف مدینه در ایران،و به طور خاص اصفهان،در یک اثر علمی ارجمند با عنوان تحفة الأزهار و زلال الأنهار فی نسب أبناء الأئمة الأطهار(ع) از سید ضامن بن شدقم بن علی(زنده در 0901)آمده است01.
این خاندان تا چند نسل منصب نقابت را در شهر مدینه عهدهدار بودند و سفرهایی به هند و ایران داشتند: نور الدین علی نقیب(بن حسن بن علی بن شدقم)(م 069)عالم و نقیب سادات مدینه بود که به درخواست برهان شاه از سلاطین نظام شاهیه هند31در سال 459 به دکن رفت و شاه شخصا به استقبال او آمد.
41 فرزندش حسن بن نورالدین علی(239-999)از علما و فضلای قابل و شایسته بوده و در شهرهای مختلف ایران نزد شیخ حسین بن عبد الصمد(پدر شیخ بهایی)و نیز خود شیخ و عدهای دیگر در قزوین و جایهای دیگر تحصیل کرده است.
سید ضامن بن شدقم،بعالم امامی مذهب است که اطلاعات ارجمندی را در زمینهء مورد بحث ما یعنی حضور سادات بنی الحسین در ایران و به ویژه اصفهانی صفوی در اختیار ما گذاشته است.
زمانی که به تختگاه صفویان رسید،رسیدنش همراه با رسیدن نامهء من(یعنی ضامن)و برادرم و عموزادهام به شاه عباس دوم بود که از وی دزخواست کرده بودیم[گویا از همان موقوفهء شاه عباس]تا حقوقی برای سادات بنی الحسسین مئینه معین کند.
گویا کسانی به آزار سیدی پرداختهاند که وی نزد سید ضامن آمده و به او پناه برده است(ص 621)او نیز این شکایت را برای شاه سلیمان صفوی نقل کرده و شاه طرفهای درگیر ار خواسته است."