چکیده:
نقل پاره ای از اخبار منجر به انتشار و اشاعه مطالبی می گردد که خلاف عفت و اخلاق عمومی است و موجب زیر سوال رفتن هنجارها و ارزش های اخلاقی می شود. بنابراین انتشار این گونه اخبار ممنوع تلقی می شود، در بررسی این عنوان که یکی از تکالیف مبدا خبر است، بیش از هرچیز شناخت مفهوم اشاعه فحشاء ضرورت دارد.
با فرض ممنوعیت اشاعه فحشا، سوالی که مطرح می شود این است که آیا چاپ و انتشار عکس ها و مطالب قبیح و ضداخلاقی و نیز نمایش دادن فیلم ها و نمایشنامه های خلاف عفت و اخلاق عمومی، اگرچه به منظور نشان دادن نتیجه سوء و نکبت بار این اعمال و در راستای بیدار ساختن جامعه صورت گیرد نیز ممنوع است یا خیر؟
از یک سوء رسانه ها می خواهند محدودیتی در انتشار اخبار نداشته باشند و حتی در مواردی فایده هایی هم چون توجه دادن نسل جوان، ایمن نبودن شخص مرتکب فحشا و بازدارندگی را بر آن مترتب می دانند. و از سوی دیگر ادله حرمت اشاعه فحشاء به صورت مطلق وارد شده است. لازم است مشخص شود، تقابل فواید اطلاع رسانی منکرات و اطلاق ادله ناهیه از اشاعه فحشا به چه صورت باید حل شود. لذا در این مقاله به تبیین مفهوم اشاعه فحشا و تعیین مرزهای آن می پردازیم.
خلاصه ماشینی:
"با فرض ممنوعیت اشاعه فحشا،سؤالی که مطرح میشود این است که آیا چاپ و انتشار عکسها و مطالب قبیح و ضداخلاقی و نیز نمایش دادن فیلمها و نمایشنامههای خلاف عفت و اخلاق عمومی،اگرچه به منظور نشان دادن نتیجۀ سوء و نکبتبار این اعمال و در راستای بیدار ساختن جامعه صورت گیرد نیز ممنوع است یا خیر؟ از یک سوء رسانهها میخواهند محدودیتی در انتشار اخبار نداشته باشند و حتی در مواردی فایدههایی هم چون توجه دادن نسل جوان، ایمن نبودن شخص مرتکب فحشا و بازدارندگی را بر آن مترتب میدانند.
(آلوسی،ج 18،ص 122) در کلمات فقهای سلف ما به پیروی از متن روایات،عنوان اشاعه فحشا برای گناهان مثل قذف،تهمت و غیبت-که در آن اعمال بد منتسب به دیگران منتشر و نقل و بازگویی میشود-به کار رفته و دیده نشده است که اشاعۀ فحشا به معنای امروزین(نشر مطالب موهن و مستهجن و خلاف اخلاق و عفت عمومی)استعمال شده باشد و شاید دلیل این نوع استعمال،محدود بودن مصداق اشاعۀ فحشا در آن روزگاران به نقل و بازگویی زبانی باشد."