خلاصه ماشینی:
"(رامیار،519)تعداد این لغزشهای کتابتی را به بیش از هفت هزار مورد برشمردهاند(معرفت،354-353) باید توجه داشت منظور ما از غلطهای املایی،شیوه نگارش ابتدایی حروف نیست چرا که شیوهی نگارش حروف پس از طی سالها زیباتر و کاملتر و خواناتر شده است اما غلطهای املایی مانند تبدیل حرفی به حرف دیگر مثلا الف به واو یا زیاده کردن یا کاستن حرفی در کلمه ربطی به شیوه نگارش ابتدایی یا مدرن و جدید حروف ندارد بلکه از همان ابتدا در نظر صحابه که با همان نگارش ابتدایی عادت داشتند غلط محسوب میشده است.
این اغلاط،حتی امروزه با به دوران کمال رسیدن خط وجود دارد و مسلمین از هرگونه تغییری در آن خودداری کردهاند(معرفت،124) 6-1-اشکالات مصاحف عثمانی اشکالاتی که در رسم الخط مصاحف عثمانی دیده میشد بدین قرار است: 1-عدم اعرابگذاری کلمات 2-نقطه نداشتن حروف متشابه 3-محذوف بودن برخی حروف مانند الف مثلا:«ان هذ«ا»ن لساحران» 4-تبدیل برخی حروف به حروف دیگر مثلا تبدیل الف به واو 5-وجود حروف زیاده(مرتضی عاملی،159-154) در مورد غلطهای املایی مصاحف عثمانی چند نکته قابل توجه است: الف-حقیقت قرآن آن است که خوانده میشود نه آنچه نوشته میشود.
دیدگاهها 1-برخی معتقدند که صحابه به هنر خط کاملا آشنا بودهاند و رسم الخط قرآن امری توقیفی بوده است و رسول خدا(ص)به نویسندگان وحی روش نوشتن آن را دستور میفرمود و بدین سبب صحابه و تابعین نیز برآن اجماع کردهاند،این افراد موارد خلاف قیاس(غلطهای املایی را توجیه میکنند مثلا الف زیاده در کلمه{/«لا اذبحنه»/}(نمل،21) را تنبیهی براین نکته میدانند که این ذبح صورت نگرفته است."