چکیده:
منطق الطیر عطار نیشابوری بارها در ایران، هندوستان و اروپا به چاپ رسیده است و پیش از چاپ دکتر محمدرضا
شفیعی کدکنی، معتبرین چاپ آن به تصحیح و اهتمام مرحوم دکتر سید صادق گوهرین صورت گرفت که در سال
1342 از جانب بنگاه ترجمه و نشر کتاب، انتشار یافت. به دلیل عدم درک شاخصههای زبانی و سبکی شعر عطار،
منطق الطیر چاپ مرحوم گوهرین از اغلاط، تصرفات کاتبان و ضبطهای نادرست عاری نماند. در سال 1382 دکتر
محمدرضا شفیعی کدکنی پس از سی سال زحمت مداوم بر روی آثار عطار و بررسی کلمه به کلمه و بیت به بیت منطق
الطیر و مقایسه آن با سایر اشعار و نوشتههای عطار و به مقیاس زبان و سبک خود شاعر، به ارائه متنی اصیل و صحیح
از منطق الطیر همراه با مقدمهای مبسوط و تعلیقهای روشنگرانه توفیق یافت. در مجلد نخست منطق الطیر چاپ دکتر
شفیعی کدکنی، اختلاف نسخهها ذکر گردیده و در مجلد دیگر آن تفاوت ضبط دستنوشتههای مورد استفاده در
تصحیح منطق الطیر ذکر خواهد شد.
خلاصه ماشینی:
"این مقدمه شامل مطالب زیر است : الف ـ شرح حال عطار و آثار او و تحلیل آنچه در تذکره دولتشاه درباره تاریخ تولد و وفات عطار آمده است و تأیید برخی اظهارات آن با مراجع دیگر و ذکر نام کسانی که به عطار مشهور بودهاند (ص 79 تا 88) که شامل نام 24 عطار معاصر شیخ فریدالدین است که ظاهرا غالبا عرب بودهاند (به نقل ازکتاب التکملة لوفیات النقلة) و پنج عطار دیگر که پیش از شیخ فریدالدین یا معاصر او بودهاند و شعر عرفانی سرودهاند و نیز شرحی از بوطیقای عطار آورده (ص 88 تا ص 100) یعنی زبان و لهجهای که عطار در شعر خود به کار برده است و در نتیجه گاهی مغایر قواعد قافیه که در زبان او متداول بوده است گردیده است، مثلا گرفت را به ضم راء تلفظ میکرده است و با گفت قافیه نموده است و همین امر یکی از علل دست بردن ناسخان در متن منطق الطیر و تغییر قوافی آن بوده است."