خلاصه ماشینی:
"در آبانماه 1333 بینشرکت ملی نفت و کنسرسیومی که مرکب از 8 شرکت معظم جهانی نفت بود(که بعدا 9 شرکت بآن اضافه شد)قراردادی منعقد شد که طبق آن حقاکتشاف استخراج و تصفیه و حملونقل در حوزه قرارداد(بیبی حکیمه،کرنج،میدانهای نفتی اهواز،آغا جاری،هفتگل،گچساران نفت سفید،مسجد سلیمان،خارک،پازنان)برای مدت 25 سال که تا سه دوره پنج سالهدیگر نیز قابل تمدید میباشد و به آن واگذار شد و کنسرسیوم نیز دو شرکتبنامهای«شرکت اکتشاف و تولید نفت»و«شرکت تصفیه نفت ایران»تشکیلداده تقسیم منافع بین ایران و کنسرسیوم در این قرارداد براساس 50-50پیشبینی شده بود.
بر اثر کوششهائی که از طرف سازمان کشورهای صادرکننده نفت-(اوپک)در مورد بهره مالکانه و حذف هزینههای بازاریابی از شرکتهاینفتی بعمل آمد در سال 1964(1343)یک قرارداد الحاقی که متضمنپرداخت منافع بیشتری برای ایران بود با کنسرسیوم منعقد شد و بموجبآن قرارداد پرداخت شخصی که تا آن زمان(5ر12 درصد بهای اعلان شدهنفت تولیدی)جزء مالیات پرداختی محسوب میشد به هزینه واگذار شد ودر مقابل تخفیفی معادل 5ر8%و 5ر7%و 5ر6%در بهای اعلان شده نفت خامبرای سالهای 1343-1344 و 1345 منظور گردید که تدریجا کمتر میشودتا جائیکه بکلی حذف شود.
علاوه بر آن 20 میلیون تن نفت خام اضافی تا1350(1971)از ناحیه قرارداد برای صدور بکشورهای اروپای شرقیبه شرکت ملی نفت تحویل میشود که این مقدار اضافه بر افزایش صادراتشرکتهای عضو کنسرسیوم خواهد بود و قرار شده است 25 درصد ناحیهحوزه قرارداد در سال جاری مسترد گردد و این علاوه بر استرداد 20 درصدناحیه قرارداد استکه در صورت تمدید پس از خاتمه دوره 25 سالهقرارداد پیشبینی شده و این توافقها کمک خواهد کرد که شرکت ملی نفتایران بتواند بیشازپیش به بازارهای جهانی نفت وارد شود."