چکیده:
در حوزه زبان شناسی تاریخی، مطالعات متعددی در جهت تعیین اولین اقدام بشر برای آموزش و یادگیری زبان خارجه صورت گرفته است. در این گونه تحقیقات، زبان شناسان و متخصصان آموزش زبان های خارجی، از منابعی استفاده کرده اند که صرفا به زوایای تاریخی اعصار بشری و اقوام مختلف توجه داشته است. در این تحقیقات، اولین اقدام بشر برای آموزش زبان خارجی به صورت های متفاوتی گزارش گردیده است. در کتاب «25 قرن آموزش زبان: 500 سال قبل از میلاد مسیح» (1969)، «لویی جی کلی» پیشینه آموزش زبان های خارجی را پنج قرن قبل از میلاد مسیح می داند. در سایر منابع نیز به آغاز امپراتوری روم و عهد عتیق اشاره می شود. در حالی که در کتاب «تحول آموزش زبان ها: 5000 سال تاریخ» (کلود ژرمن، 1993)، و در اثر دیگری با عنوان «تاریخ از سومر آغاز می شود» (ساموئل کرامر، 1956)، نکاتی مطرح می شود که به خوبی بیانگر این واقعیت اند که آموزش و یادگیری زبان خارجی در پنجاه قرن پیش، از منطقه سومر آغاز شده است. در این مجال، تاریخ آموزش زبان های خارجی در عصر سومریان،آموزش زبان نوشتاری «هیراتیک» در مصر باستان، آموزش زبان یونانی کلاسیک در یونان، آموزش زبان یونانی به رومیان و آموزش زبان لاتین مورد بررسی قرار خواهند گرفت.
خلاصه ماشینی:
"«لویی جی کلی»پیشینهء آموزش زبانهای خارجی را پنج قرن قبل از میلاد مسیح
خاص)و دوم زبانشناسی زمانی4یا تاریخی(بررسی تاریخ زبان و تغییرات آن در طول زمان).
در کتاب مقدمه بر زبان(فرم کین ورودمن،1988،صص 343-342) جزییات بیشتری دربارهء خط و تمدن سومریان ارائه گردیده است.
شاید آموزش زبانخارجی قبل از سومریان نیز وجود داشته
این فهرست با حدود سه هزاز علامت میخی به آموزش زبان سومری به
(1)- Id(???)ogramme در آنها کلمات و عبارات سومری به زبان اکدی،یعنی فاتحان،ترجمه شده بود.
نوشتاری هیراتیکی در مصر و زبان یونانی کلاسیک در یونان است.
آموزش نوشتاری هیراتیک1(دینی-ادبی)است که مشتق از زبان هیروگلیف2است.
اصول اساسی آموزش این زبان که برای دانشآموزان آن دوره
در یونان نیز مانند مصر،زبان رایج با زبان کلاسیک متفاوت بود.
این زبان از قرن پنجم قبل از میلاد زبان
کلاسیک و زبان رایج کوینه و قرن پنجم قبل از میلاد،آثار هومر را برای فراگیران آن زمان
قبل از میلاد)که آثار نویسندگان و خطیبان یونانی را به زبان رومی ترجمه کرد و بخشی از
است که تمام این مراحل نخست به زبانهای یونانی وسپس به زبانلاتین صورت میگرفت
زنده تلقی میشد تا قرن هشتم میلادی مکاتبات به این زبان صورت میگرفت.
با زبان لاتین دوران امپراتوری روم متفاوت بود.
محاوره لاتین بود و در این دروه نمیتوان از زبانلاتین بهعنوان زبانخارجه یاد کرد.
در زمان امپراتوری روم،رومیان زبانیونانی را بهعنوان زبان دوم یاد میگرفتند،ولی چند
به نظر میآید شیوهء آموزش زبانلاتین بهعنوان زبان دوم در کشور های ایرلند،انگلستان،
آموزش این زبان حول چهار محور اصلی بود:قرائت،محاوره،دستورزبان و واژگان،دربارهء"