چکیده:
ازجمله مباحث تاثیرگذار در عرصه دین، بازشناخت گستره عصمت پیامبر اکرم’ است. درحالی که متکلمان شیعه با استناد به آیات قرآن و روایات اهل بیت معتقد به عصمت مطلق پیامبر هستند و حوزه دخالت آن حضرت را در امور دینی منحصر نمی دانند، عموم عالمان، متکلمان و عارفان اهل سنت با تاثیرپذیری از روایات مجعول در منابع روایی خود همچون روایت تلقیح خرما، عصمت پیامبر و درنتیجه مشروعیت دخالت ایشان در امور دنیوی را انکار کرده و به راهیافت خطا در آموزه های نبوی فتوا داده اند. در این مقاله، ضمن بازکاوی دیدگاه عالمان فریقین در زمینه روایت تلقیح خرما، ایده محدودیت عصمت پیامبر اکرم’ و راهیافت خطا در آموزه های نبوی بررسی خواهد شد.
Reconsidering Prophet`s extent of infallibility is known as an effective study. While Shiite theologians، relying on Quranic verses and authoritative traditions، believe in Prophet`s infallibility and do not limit his extention of authority to religious affairs، all Sunni scholars، theologians and mystics، being influenced by false traditions like the tradition of date pollination، have viewed agains Prophet`s infallibility and carnal authority. This paper has studied fariqain`s views on the tradition critically. As is understood، the tradition is false and Prophet`s authority is not limited to religious affairs.
خلاصه ماشینی:
"براساس این روایت ـ که تنها در منابع اهلسنت آمده است و شماری از صاحبنظران بر جعلی بودن آنها تأکید کردهاند ـ پیامبر اکرم’ وارد مدینه شد و پس از دیدن تلقیح درختان خرما با استفاده از پیوند شاخه درخت نر بر تنه درخت ماده، از آنان خواست اینگونه تلقیح را رها سازند و منتظر لقاح از رهگذر وزش باد باشند.
آیا میتوان پذیرفت که پیامبر بهرغم آنکه سالیان بسیاری در میان اعراب میزیست، از شیوه رایج در میان آنان برای تلقیح خرما اطلاع نداشت تا آنکه ناگهان در دوران رسالت در مدینه برای اولینبار به این شیوه برخورد کرد و با توصیه به ترک این شیوه باعث خسارت مردم شد؟ آیا مثلا میتوان پذیرفت کسی که سالها در کنار دریا زندگی میکند، نداند برای صید ماهیان از تور استفاده میشود؟ صالح وردانی دراینباره میگوید: أنها تشیر إلی جهل الرسول بمسألة تلقیح النخل وهذا أمر غیر مقبول عقلا.
(1418: 266 ـ 264) با فرض اینکه بپذیریم پیامبر از شیوه خاص تلقیح درختان خرما اطلاع نداشته است، باز جای این پرسش است که آن حضرت بهعنوان پیامبر و انسانی حکیم، چرا در اموری که آگاهی و تخصص لازم نداشت، به اظهارنظر پرداخت و زمینه خسارت مالی مردم و رنجش آنان را فراهم ساخت؟ بنابراین بهدلیل اشکالات سندی و متنی، روایت تلقیح درختان خرما مجعول و برساخته تلقی شده، باید کنار گذاشته شود."