خلاصه ماشینی:
پدیده ماندگرایی راهبردی،عملکرد سازمانها را تا جایی تحت تاثیر قرار میدهد که مانع از حرکت به سمت جایگزینهای دیگر میشود؛بهطور که انتخاب بهینه و مناسب را از سازمان سلب و وضعیت رقابتی آن را دچار تزلزل میکند )dna atokoY 8002,ihsahustiM( .
در واقع عملکرد ضعیف را میتوان نشانهای برای این دانست که سازمان نخواهد توانست برای مدتی طولانی با محیط خود هممسیر شود و مدیران فعلی نمیتوانند تخصصها،زمینه تحصیلاتی یا ویژگیهای شخصی لازم را برای مدیریت موفقیتآمیز دوباره(یا بازطراحی)راهبرد به کار گیرند )7791,kicnalaS dna reffefp( .
یافتههایی دیگر حاکی از آن است که جابهجایی مدیران ممکن است نشانهای از تمایل و توانایی سازمان برای تعیین دوباره جایگاه راهبردی شرکت باشد؛به ویژه اگر مدیران اجرایی جدید از بیرون سازمان وارد شوند )dna namhsuT 6991,fpoknesoR( .
نتایج مطالعاتی دیگر حاکی از وجود رابطه قوی بین تغییر در تعداد مدیران تیم مدیریت اجرایی و تغییرات راهبردی است.
بنابراین میتوان نتیجه گرفت که آنچه سازمان را قادر به شکستن ماندگرایی راهبردی میکند،تغییر در ویژگیهای مدیران است نه تغییر در تعداد آنان dna atokoY 8002,ihsahustiM( .
برخی دیگر از مطالعات حاکی است که سازمانهای بزرگتر تعداد بیشتری از کاندیداهای داخلی شایسته را در اختیار دارند و همین امر باعث میشود آنها برای انتخاب مدیران اجرایی از بیرون سازمان بیشتر مقاومت کنند.
نتیجهگیری کلی از یافتههای این مطالعات آن است که اندازه سازمان بر رابطه بین جابهجایی مدیران اجرایی و عملکرد سازمانی موثر است و میتواند به ماندگرایی راهبردی منجر شود )0991,cajaZ( .
حتی ممکن است چنین تغییراتی منجر به بدتر شدن عملکرد سازمان شود )4002,iL dna niL( .