چکیده:
شواهد موجود در سطح بین المللی و در ایران نشان می?دهد که جمعیتهای در حال جابجایی از قبیل مهاجران، رانندگان و کارکنان کشتی به شکلی جدی در معرض خطر ابتلا به ایدز قرار دارند. طی مقاله از طریق پژوهش اسنادی و بهره گیری از تمام اطلاعات موجود در دوره زمانی پنج سال 1380-1385 زمینه های مورد نظر در میان مهاجران، رانندگان، کارگران فصلی و نوبتی/ادواری، ملوانان، و ساکنان استانهای مرزی توصیف و تحلیل می?شوند. نتایج این مطالعه اولیه نشان دهنده آسیب پذیری گروههای جابجاشونده در پیوند با خطر اچ.آی.وی/ایدز از یکسو و کمبود تمهیدات ویژه این گروه در کشور در زمینه های پیشگیری، کنترل و کاهش اچ آی وی/ایدز از سوی دیگر هستند.
Focusing on migrants، provinces with international borders، seasonal and periodical workers، merchant marine personnel، and drivers، this article examines available Iranian data on the links between mobility، high-risk behavior، and HIV/AIDS. It describes the social and behavioral characteristics and movement patterns of Iran’s mobile population groups through a thorough review of secondary data and documents. It also discusses the levels of access of mobile population groups to HIV prevention and control programs. Findings suggest that the examined groups are exposed to high risks of HIV/AIDS. Furthermore، few HIV/AIDS initiatives have specifically targeted these groups، although general HIV/AIDS programs may be available to many of them depending on their places of residence.
خلاصه ماشینی:
"جابجایی جمعیت و اچ آی وی/ایدز:بررسی برخی شواهد موجود در ایران پویا علاءالدینی1سعید مدنی قهفرخی2ملیحه شیانی3 تاریخ دریافت:89/3/2 تاریخ پذیرش:89/9/17 چکیده شواهد موجود در سطح بینالمللی در ایران نشان میدهد که جمعیتهای در حال جابجایی از قبیل مهاجران،رانندگان و کارکنان کشتی به شکلی جدی در معرض خطر ابتلا به ایدز قرار دارند طی مقاله از طریق پژوهش اسنادی و بهرهگیری از تمام اطلاعات موجود در دورۀ زمانی پنج سالۀ 1380-1385 زمینههای مورد نظر در میان مهاجران،رانندگان،کارگران فصلی و نوبتی/ادواری،ملوانان،و ساکنان استانهای مرزی توصیف و تحلیل میشوند.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) وضعیت برنامههای مداخله در استانهای مرزی بر اساس یافتههای این پژوهش،اهم برنامههای مرتبط با اچ آی وی/ایدز که در استانهای مرزی ایران توسط بخش عمومی اجرا شدهاند(و شرح جزئیات یکایک آنها از حوصلۀ این مقاله خارج است)به قرار ذیل هستند: *تدوین برنامههای عملیاتی کنترل و پیشگیری ایدز *برگزاری کارگاههای آموزش مربیان همسان در زمینۀ پیشگیری از رفتارهای پرخطر و اچ آی وی/ایدز *برگزاری کارگاههای آموزشی پیشگیری از اعتیاد و ایدز *تأسیس مراکز مشاورۀ بیماریهای رفتاری *کمک به سازمانهای غیر دولتی فعال در زمینۀ پیشگیری از رفتارهای پرخطر *چاپ نشریات در زمینۀ اچ آی وی/ایدز و راههای پیشگیری *برگزاری سمینارهای منطقهای درباره ایدز و راههای پیشگیری از آن *فعالیت در راستای کاهش آسیب در میان معتادان تزریقی در قالب متادون درمانی، خدمات مشاورهای و توزیع سرنگهای یک بار مصرف *راهاندازی کلینیکهای مثلثی با هدف کنترل عفونت اچ آی وی/ایدز،مصرف مواد مخدر و بیماریهای آمیزشی و مقاربتی در زندان مرور برنامههای مداخله و پیشگیری بیماری ایدز در استانها مرزی مورد مطالعه نشان میدهد که هر چند این تمهیدات در استانهایی مانند کردستان،بوشهر و خراسان رضوی کمیت نسبتا خوبی دارند،اما در بسیاری از استانها به ویژه ایلام،هرمزگان،خراسان شمالی،گلستان، اردبیل و آذربایجان غربی از کمیت و کیفیت مطلوبی برخوردار نیستند."