خلاصه ماشینی:
"چهکسی این گزاره روایی و تمام گزارههای دیگری را که تصور میکنیم در جهان داستان بربادرفته صادقاند بیان میکند؟اگر نتوانیم روایتگر معینی را در متن تشخیص بدهیم،به این نتیجه میرسیم که داستان روایتگری پنهان دارد،عاملی که، برخلاف نویسنده حقیقی،معتقد است اسکارلت اوهارا،رت باتلر23، اشلی ویلکس24،و شخصیتهای دیگر واقعا وجود دارند و مشکلها و گرفتاریهای آنان را طوری برای ما گزارش میکند که انگار واقعیاند،و ما هم همینطور تصورشان میکنیم.
این فرض خیلی از ایرادهایی را که قبلا بر فرضیه روایتگر /عرضهکننده پنهان وارد کردیم برطرف میکند،از جمله ایراد خیال کردن چیزهای نامحتمل را،زیرا اگر آنچه خیال میکنیم داریم میبینیم فیلم است،لازم نیست توجیه کنیم که چرا ما مثلا هنگام دیدن صحنه تیراندازی در فیلم قطار10:3 به یوما آسیب ندیدیم یا موقع تماشای صحنه زیر آب رفتن ساختمان در فیلم کازینو رویال خیس نشدیم؛همچنین،لازم نیست دنبال توجیهی بگردیم برای اینکه چگونه ظرف کمتر از یک ثانیه از کشوری اروپایی به کشوری دیگر رفتهایم،یا به این فکر کنیم که وقتی با جلوههای تصویری51 مانند درآمیزی تدریجی یا روبشهای تصویرها مواجه میشویم،چه چیزی داریم میبینیم.
حتی اگر میشد،فارغ از همه این موانع،تصور کرد که تصویرهای طبیعی شبیه اصل وجود دارند،آیا به همین سادگی میشد تصور کرد که روایتهای فیلمی کامل نیز بهطور طبیعی شکل گرفتهاند؟ سخن طرفداران فرضیه روایتگران/عرضهکنندگان پنهان همهجا حاضر درباره فیلمهای داستانی بر این اصل استوار است که اگر ما اطلاعات دیداری مربوط به جهان داستانی فیلم را از متن فیلم به دست میآوریم،عقل حکم میکند که بپرسیم این اطلاعات چگونه به دست میآیند )6991,nosniveL( ."