چکیده:
هدف پژوهش حاضر بررسی روابط ساختاری خودپنداره، یادگیری خود تنظیمی و مؤفقیت تحصیلی دانشجویان دانشگاه شهید بهشتی است. این تحقیق توصیفی از نوع همبستگی است و جامعهی آماری آن کلیهی دانشجویان پسر و دختر دانشگاه شهید بهشتی می باشد. تعداد 384 نفر از دانشجویان از میان 15 دانشکده به عنوان نمونه به روش تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری در این پژوهش دو پرسشنامهی خودپنداره تنسی و یادگیری خودتنظیم بوفارد است و معدل نمرات دروس اختصاصی دانشجویان نیز به عنوان شاخص موفقیت تحصیلی آنان به کار گرفته شده است. برای تجزیه و تحلیل دادهها نیز از آزمون تحلیل مسیر و معیار های برازش مدل با استفاده از نرم افزار AMOS استفاده شده است. نتایج بدست آمده از تجزیه و تحلیل دادهها نشان داد که بین خودپنداره ،یادگیری خود تنظیم و موفقیت تحصیلی دانشجویان رابطهی ساختاری وجود دارد و خودپنداره بصورت مستقیم و غیرمستقیم (با میانجیگری یادگیری خودتنظیمی) با موفقیت تحصیلی رابطه دارد.
This study was aimed to investigate the structural relationship between self- concept, self-regulatory learning and academic achievement among the students of Shahid Beheshti University. Sample consisted of 348 male and female students were randomly enrolled in to the study. Of course we care sex and population ratio of every college in our sampling. Students filled out two questions: Tensi and boufard. The GPA of special courses was selected as academic achievement index. Statistic analyzing resolution research used path analysis test. The result of regression confirmed that self- concept has a significant effect on academic achievement directly and indirectly by self-regulatory learning.
خلاصه ماشینی:
"نابشیما 7 (2004) در پژوهش خود که بین کشورهای جنوب شرقی آسیا انجام داده بود به این نتیجه رسید که دانش آموزانی که نگرش و خودپنداره مثبتی نسبت به درس علوم دارند به نسبت همتایان خود دارای پیشرفت تحصیلی بالاتری هستند.
- Gonzalez & Maria - Hansford - Sink & Barnet & Hixon - Nurius & Markus - Learner& Kruger - Paris & Newman - Higgins نمودار (1) مدل فرضی پژوهش روش پژوهش روش پژوهش در این مطالعه توصیفی از نوع همبستگی است.
همچنین محمودی(1377) در پژوهش خود با عنوان بررسی رابطه خودپنداره، یادگیری خودتنظیم و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر پایه دوم راهنمائی پایایی آن را به دو شیوه تنصیف و فرمول آلفای کرونباخ محاسبه نموده است که نتایج به قرار زیر است: روش تنصیف 74/0 و روش آلفای کرونباخ 79/0.
لذا در اینجا رابطهی خودپنداره و مؤفقیت تحصیلی، خودپنداره و یادگیری خودتنظیمی و مؤفقیت تحصیلی بطور همزمان در قالب یک فرضیه آزموده میشود - Boufard Self-regulated test نمودار (2) نمودار تحلیلی مسیر محاسبه مجموع اثرات مستقیم و غیرمستقیم کلیه متغیرها در جدول 1 آورده شده است.
بحث و نتیجه گیری در پژوهش حاضر برای پاسخگویی به سوأل تحقیق به سه متغیر(خودپنداره، یادگیری خودتنظیمی و مؤفقیت تحصیلی) توجه گردید و برای بررسی و تحلیل آماری ابتدا یک مدل ساختاری فرضی که بیانگر شبکهای از ارتباطات مستقیم و غیرمستقیم است رسم شد (نمودار1).
عاصمیان(1384) در پژوهش خود به منظور بررسی رابطه مؤلفههای یادگیری خودتنظیم و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان سال دوم متوسطه شهرستان تبریز به این نتیجه رسید که بین یادگیری خودتنظیمی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان رابطهی مثبت وجود دارد."