چکیده:
معنای لعن در فرهنگ اسلامی درخواست دوری از رحمت الهی است. این دعاء در آیات قرآن و روایات عامه و خاصه در سیره عملی رسول خداصلی الله علیه و آله، امیرالمؤمنین علیه السلام و اهل بیت رسول خدا صلی الله علیه و آله فراوان یافت می شود. همچنین در ادبیات علماء پیرو مکتب خلفاء و همچنین علمای شیعه نیز در موارد متعددی لعن وجود دارد. به صورت عمده در میان عامه برخی تلاش ها برای تبرئه اشخاصی که هدف لعن از سوی قرآن کریم، رسول خدا صلی الله علیه و آله و ائمه علیهم السلام بوده اند انجام شده است که ادله این تبرئه نمودن و حمایت ها مخدوش به نظر می رسد.
خلاصه ماشینی:
"در نهایت برخی از تلاش های پیروان مکتب خلفاء برای تبرئه اشخاصی که هدف لعن از سوی قرآن کریم، رسول خدا صلی الله علیه و آله و ائمه علیهم السلام، بوده اند و توجیه و تأویل آیات و روایات وارده در این زمینه از طرف ایشان مورد نقد و بررسی قرار گرفته است.
8ـ منع تدوین حدیث باید گفت انتظار این که لعن های صادره از رسول خداصلی الله علیه و آله و دیگران به زیان خلفاء و پیروان ایشان، در منابع و مصادر عامه به طور جامع و کامل ثبت شده باشد انتظاری بس غیر واقعی است؛ از همین رو، ضروری است اشاره ای کوتاه به منع تدوین حدیث داشته باشیم: بررسی اجمالی فضای حدیث نگاری و تاریخ نگاری عامه نشان می دهد با وجود این که پیامبر خدا صلی الله علیه و آله، امیرالمؤمنینعلیه السلام ، اهل بیت پیامبرعلیهم السلام و یا دیگر مسلمانان به سنت الهی لعن عمل نموده اند، اما آن هنگام که این لعن دامن خلفاء و اطرافیان ایشان را گرفته و از این جهت احساس خطر نموده اند، نویسندگانی به حذف، کتمان و تحریف حقائق در این زمینه دست زده اند؛ لذا به صورت مختصر اشاره می کنیم که یک حدیث یا نقل تاریخی پس از عبور از چه گذرگاه های سختی اجازه ثبت و ضبط در کتب و منابع پیروان مکتب خلفاء را می یافت."