تنبیه از دیدگاه اسلامی مقاله

خلاصه ماشینی:

1. آیا از نظر اسلام تنبیه کودک جایز است؟ با توجه به روایات ذکر شده کاملا روشن است که اصل زدن کودک برای تأدیب و تربیت او جایز است، و از این روست که عموم فقهای شیعه و حتی اهل سنت به جواز تنبیه کودک فتوا داده‌اند، به طوری که کرکی در جامع المقاصد در شرح قول علامه می‌گوید: «اما ان له الضرب المعتاد فلا بحث فیه... بنابراین در این دو مورد بحثی نیست اما آیا مادر هم چنین اجازه‌ای را دارد؟ شاید بتوان به این سؤال جواب مثبت داد؛ زیرا هدف از تنبیه تأدیب و تربیت کودک است و کسی که امر تربیت را بر عهده دارد باید چنین اجازه‌ای را داشته باشد. بنابراین نمی‌توان روایات باب تنبیه را از گناهان منصرف دانست اما آیا شامل امور عادی، اخلاقی و اجتماعی هم می‌شود یا تنها شامل امور محرم می‌شود؟ آنچه از روایات استفاده می‌شود این است که در مواردی که به تأدیب و تربیت کودک مربوط می‌شود می‌توان او را تنبیه کرد خواه این خلاف، از خلافهای اخلاقی، عرفی یا اجتماعی باشد که از نظر شرع گناه محسوب نمی‌شود و یا خلافی باشد که از نظر شرعی گناه محسوب می‌شود. اما اگر برخی از روایات تنبیه کودک را جایز می‌دانند در مواردی است که راه دیگری جز تنبیه برای اصلاح و تربیت کودک در کار نباشد و یا کارایی خود را نسبت به افرادی از دست داده باشد و گرنه با توجه به این دو دسته از روایات تا وقتی راه اصلاح و تأدیب کودک منحصر به تنبیه نباشد و یا دست کم کارایی روش تنبیه در مواردی خاص بیشتر و یا بهتر از روشهای دیگر نباشد، استفاده از تنبیه جایز نخواهد بود.

کلید واژه های ماشینی:

تنبیه ، کودک ، روایت ، تربیت ، روانشناسان ، اسلام ، تنبیه کودک ، امام ، تأدیب ، رفتار